* «"[['''مازندران]]"''' خانه من است. مسقط الرأس من است. احساسات و عواطف من طبعاً به طرف "[['''مازندران]]"''' صعود می آند، و
هزاران احساس و عاطفه هم طبعاً از "[['''مازندران]]"''' به طرف من در پرواز است.»
** سفرنامه رضا شاه کبیر به مازندران
* «تا راه “مازندران“'''مازندران''' ببه ه“تهران“'''تهران''' باز نشود، “تهران“'''تهران''' نمی تواند آسايش نعمت داشته باشد. “مازندران“'''مازندران''' است آه بزرگترين روزنةروزنه
اقتصاديات را به روی “تهران“'''تهران''' می گشايد. چون فعلاً راهی بين “تهران“'''تهران''' و “مازندران“'''مازندران''' موجود نيست، من می خواهم شخصاً بينديشم آه
از آدام طريق و با چه وسيله ای بايد محظور سلسله جبال “البرز“'''البرز''' را مرتفع سازم؟ “البرز“'''البرز''' را بشكافم و “تهران“'''تهران''' را ب ه“مازندران“به'''مازندران'''
متصل سازم، و نعمای “مازندران“'''مازندران''' را با نزديكترين فاصله نصيب “تهران“'''تهران''' ساخته و در عين حال “مازندران“'''مازندران''' را نيز با وجود آنهمه
نعمت های طبيعی، از فقر و فاقه و بی سامانی نجات بخشم.»
** سفرنامه رضا شاه کبیر به مازندران
* « - یا [[خوزستان]] را آباد می کنم یا در زیر خرابه های [[شوش]] جان می دهم.»
