قائم‌مقام فراهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: جراحی پلاستیک و زیباسازی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰:
'''نامه ای به همسر'''
* مهربان من، دیشب که به خانه آمدم، خانه را صحن گلزار و کلبه را طبله عطار دیدم. ضیفی مستغنی الوصف که مایه ناز بود و محرم راز گفت قاصدی وقت ظهر کاغذی سر به مهر آورده که سربسته به طاق ایوان است و گلدسته باغ رضوان. فی الفور،
{{شعر}}{{ب|مهر از سر نامه برگرفتم|گویی که سر گلابدان است}}{{پایان شعر}}
ندانستم نامه خط شماست یا نافه مشک ختا. نگارخانه چین است یا نگارخانه عنبرین. پرسشی از حالم کرده بودی. از حال مبتلای فراق که جسمش اینجا و جان در عراق است چه میپرسی؟ تا نه تصور کنی که من از تو صبورم. به خدا بی آن یار عزیز شهر تبریز برای من تبخیز است و از جان و عمر بی آن جان و عمر بیزارم. بلی، فرقت یاران و تفریق میان جسم و جان بازیچه نیست. ایام هجر است و لیالی بی فجر، درد دوری هست و تاب صبوری نیست، رنج حرمان موجود است و راه درمان مسدود.
{{شعر}}{{ب|یا رب تو به فضل خویشتن باری|زین ورطه هولناک برهانم}}{{پایان شعر}}
همان بهتر که چاره این بلا از حضرت جل وعلا خواهم تا به فضل خدایی رسم جدایی از میان برافتد و بخت بیدار و روز دیدار، بار دیگر روزی شود. <br />
والسلام
| |||