عمر خیام: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Farhad2010 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Farhad2010 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰:
* «[[عارف قزوینی|عارف]] ز ازل تکیه بر ایام نداده‌ست// جز جام، به کس‌دست، چو خیام نداده‌ست// دل جز به سر زلف دلارام نداده‌ست// صد [[زندگی]] ننگ به یک نام نداده است»
** ''[[عارف قزوینی]]''
*''' فارس''': بی‌شک حکیم عمر خیام نیشابوری را می‌توان از بحث ‌برانگیزترین چهره‌های ادبیات کهن فارسی به حساب آورد.
*یاحقی: به جریان خیام اعتقاد داریم نه به شخصی به نام خیام.
** '''خرمشاهی''': حافظ شارح خیام است.
** '''نفیسی''': خیام نام ایران را تا ابد زنده می‌دارد.
** اسلامی ‌ندوشن'''اسلامی ندوشن''': باید تصورات عوامانه درباره خیام را به ‌دور افکند.
*«خوشا به حال آمریکا که مردمانی در آن یافت می شوند که در بحبوحهٔ زندگی امروزی فرصت مطالعهٔ این فیلسوفان روزگار گذشته را پیدا می کنند، و چراغ عقل و خرد آنان را که قرنها پیش برافروخته شده، در جهان روشن نگه می دارند. اهالی ووستِر بابت سهمی که شهروندان این شهر در آثار دلنشین فرهنگی داشته اند، می توانند بر خود ببالند.»<ref>برگرفته از خطابه ای در باشگاه عمر خیام آمریکا،1922،صهبای خرد،ص235</ref>
*'''اندرو لنج'''(از اعضای باشگاه عمر خیام لندن )در مراسم کشتِ گلهای سرخی که از نیشابور آمده بود بر سر مزار [[ادوارد فیتز جرالد]] این رباعی را سرود:
 
«گمان مبر که مردم عاقل آرام، شاد و خرسند توانند بود، زیرا چگونه//ما انگلیسیها(ی عبوس و سودازده) می توانیم مانند خیام//شاعر بادهٔ سرخ و گل سرخ باشیم که روزهایش//نه چون ما، به عیش و شادمانی طی شد؟»
*'''ادمند گاس'''، یک دیگر از اعضای باشگاه لندن که در مراسم گلکاری در بولج حضور داشت، رباعی زیر را سرود:
 
«فرمان بران اینجا،ای گًلِ تربتِ خیام//درویشی ترا از فراز امواج(فضای) ایران آورد//فرمان بران با غروری نو،چه،اینجا قلبی(است که)//شکوهی دو چندان به استادت بخشید»<ref>صهبای خرد،ص259</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}