نیشابور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''[[w:نیشابور|نِیـشابور]]''' یا نیشاپور ''(به انگلیسی Nishapur-به عربی:نَیسابور)'' شهری قدیمی در استان [[خراسان]]،شمال شرق ایران که از شهرهای مهم ایران به حساب می آید.
*نام های دیگر:نُشابور، شهر فیروزه،ققنوس شرق،شهر قلمدان های مرصع،چهارراه تاریخ،ایران شهر ، ابر
[[پرونده:Genghis-khan-murder-2.jpg|thumb|یک نقاشی
[[پرونده:Khayam.jpg|thumb|نمادِ امروزینِ شهرِ نیشابور،آرامگاهِ [[خیام|عُمر خیام]].]]
[[پرونده:Two statue in Nishapur.jpg|thumb||دو تمثال کوزه گر و کوزه
[[پرونده:Attar mausoleum0.jpg|thumb|آرامگاه [[فریدالدین
[[پرونده:Kamal-al-molk-ghabr.jpg|thumb|آرامگاه محمد غفاری معروف به [[کمالالملک|کمالالمُلک]] نقاش ایرانی (زاده ۱۲۲۷ - درگذشته ۱۳۱۹) یکی از مشهورترین و پر نفوذترین شخصیتهای تاریخ هنر معاصر ایران]]
[[پرونده:Nishapur aflak nama.jpg|thumb|افلاک نمای نیشابور،یکی از مراکز علمی نوبنیانِ نیشابور]]
[[پرونده:Imamzadeh Mahruq mosque.jpg|thumb|اآرامگاه [[
[[پرونده:Nishapur Grand Mosque.jpg|thumb|ورودیِ شمالیِ مسجد جامعِ شهرِ [[نیشابور]]]]
[[پرونده:Abu-Sid Abul-Khayr.jpg|thumb|مجسمه [[ابوسعید ابوالخیر|ابو سعید]](شیخ نشابور) در میدانی به همین نام در شهر [[نیشابور]]]]
[[پرونده:Kohandezh Panorama.jpg|thumb|کهندژ(نیشابور کهن-ناحیه ای به وسعت 3500 هکتار) ،در جنوب شهر کنونی نیشابور ،]]
==اشعار==
===پیشینیان===
*« گفتی که منم ماه نشابور سرا/ای ماه نشابور نشابور ترا//آن تو ترا و آن ما نیز ترا/با ما بنگویی که خصومت ز چرا.»
**''[[ابوسعید ابوالخیر]]''
*«ابشروا یا اهل نیشابور اذا جاء البشیر // کاندر آمد موکب میمون منصور وزیر.»
**''[[انوری]]''
*« خاک غزنین و بلخ و نیشابور // وز در روم تا حد جیلم.»
**''[[سنایی غزنوی]]''
*« حال من بنده در ممالک هست // حلا آن یخفروش نیشابور.»
**''[[انوری]]''
*« یکی در نشابور دانی چه گفت/چو فرزندش از فرض خفتن بخفت؟/توقع مدار ای پسر گر کسی/که بی سعی هرگز به منزل رسی/سمیلان چو بر مینگیرد قدم/وجودی است بی منفعت چون عدم/طمع دار سود و بترس از زیان/که بی بهره باشند فارغ زیان.»
**''[[سعدی]]''
*« زان بوحنیفه مرتبت شافعی بیان //چون مصر و کوفه بود نشابور ز احترام.»
**''[[ناصرخسرو]]''
*« پشت گرانبار تو اکنون شدهاست //کامدت از بلخ و نشابور بار.»
**''[[ناصرخسرو]]''
*« شهر گرگان نماند با گرگین //نه نشابور ماند با شاپور.»
**''[[ناصرخسرو]]''
*« غم نباشد بیش ما را زان سپس روزی که ما// از نشابور و ز طوس و مرو زی همدان شویم.»
**''[[سنایی غزنوی]]''
*« ترا ز جملهی اهل نشابور//پدر ننگ آمد و ننگ پدر تو.»
**''[[سنایی غزنوی]]''
*« جیش تو بادا به بلخ و جشن تو بادا به مرو //بارگاهت در نشابور و مقام اندر هرات.»
**''[[سنایی غزنوی]]''
*« یکی زین کارگیران گفت میدان //که بحرآباد دورست از نشابور.»
**''[[انوری]]''
*« چو خدمت تو که مقصودم اوست حاصل نیست //مرا یکیست نشابور و بلخ و مرو و هراه.»
**''[[انوری]]''
*« بر در ملکت کرا آید شگفت//گر کمر بندد نشابور و هراه.»
**''[[انوری]]''
*«ولدت قی جحیم نیسابور/قتلت نفسی مرتین/ضاع منی الخیط و العصفور
*«کل الغزا من هنا،مروا بنیسابور/العربات الفارغة،و سارقوا الاطفال و القبور
*«کان علینا ان نضی النور/فی لیل نیسابور
*«فی لیل نیسابور /و لتبذری البذور
*«ایّان شئت،فغدا تخضَر نیسابور /تعود لی من قبرها المهجور
*«اری بعین الغیب نیسابور / تحوم حول راسها النسور
*«ایّان شئت،فحقول النور/امراة تولد من اضلاع نیسابور
*«عدت الی الجحیم نیسابور /لقاعهاالمهجور
**''[[عبدالوهاب بیاتی]](زادهٔ ۱۹۲۶ در بغداد، درگذشتهٔ ۱۹۹۹)- از دیوان البیاتی چاپ1990 بیروت جلد دوم''
====در شاهنامه فردوسی====
*« از آن سـو به راه نشــابور شاه // بیاورد پیـلان و گنج و سپاه.»
*« کهن دژِ به شهر نشابور کرد//که گوینــــد با داد شاپور کرد.»
*« دمان ســــوی نشـــابور شـــد // پـرآزار بـــود از پدر دور شـــد.»
*« کتب حیلت چون آب ز بر داری // مفتی بلخو نیشابور و هری زانی.»
*« ز شاه نشـــابور بستد کله // که بودی به کـوه و بیـابان یله.»
*« خراســان بدو داد با لشــکری // نشابور با بلـخ و مـرو و هــری.»
*« من اندر نشابور یک هفته بیـش // نباشــم که رنج دراز است پیـش.»
*« وز آن جایگه برکشـــید کـــوس//ز شهر نشابور شد سوی توس.»
===معاصرین===
*« از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی//ای که امواج طوفان تو را میشناسند
**''[[قیصر امینپور]]''
*« نام تو را به رمز //رندان سینه چاک نشابور//در لحظه های مستی //مستی و راستی //آهسته زیر لب //تکرار می کنند// در کوچه باغ های نشابور//مستان نیم شب به ترنم//آوازهای سرخ تو را باز//ترجیع وار زمزمه کردند//نامت هنوز ورد زبان هاست.»
**''[[شفیعی کدکنی]]''
*« سلام من به نيشابور و جمله اوتـادش//به لاله هاي به خون خفته روانشـادش.»
**''[[كمالالدين فراهانی]]''
*« مهد علم را نمی دانم چه سان بتوصیف کرد//از نشابور و فریدون هر دو تا باید نوشت.»
**''[[عماد خراسانی]]''
*« چون صبح نشابور،دلي روشن داشت/بـرجان ز پرند علم ، پيراهـن داشت//هـمـواره پـيـام آور بـيـداري بــود/تاريكي خواب جهل رادشمن داشت.»
**''[[فریدون مشیری]]''
*« خاک نیشابور را نازم که از هر خشت او/شـاعری خیــزد توانـا یا هنرمنـــدی بنام.»
**''ناشناس''
*« نام تو از نسیم نشابور می رود/تا غبار غم بتکاند هرات را.»
**''[[علی رضا بدیع]]''
*« تن تو عطر پراکنده یا که آورده است/نسیم صبح نشابور با خود این بو را؟.»
**''[[علی رضا بدیع]]''
*« در کوچه باغ های نشابور و باغ رود/پیچیده ماجرای من و ماجرای تو.»
**''[[علی رضا بدیع]]''
*« دو چشمش سنگ نیشابور را در یاد می آورد/تراش قامتش اسلیمی قالی کاشان را.»
**''[[علی رضا بدیع]]''
*« گر سفاهان نیمه عالـم بود // شهر نیشابور یک دنیاستی.»
**''[[محمد پروانه]]''
== دارای منبع ==
===پیشینیان===
*« و بیست و سیوم شعبان به عزم نیشابور بیرون آمدم و از مرو به سرخس شدم که سی فرسنگ باشد و از آن جا به نیشابور چهل فرسنگ است . روز شنبه یازدهم شوال در نیشابور شدم .»
**''[[ناصر خسرو]]''
*« بهترین شهرهای خراسان،نیشابور است. »
**منسوب''[[محمد بن عبدالله]]'' [http://borzinmehr.blogsky.com/1389/01/15/post-11/]
*« نیک شهری است نیشابور. »
**منسوب''[[محمد بن عبدالله]]''[http://borzinmehr.blogsky.com/1389/01/15/post-11/]
*«شهري را گرفته ام كه مردان ان جنگجو،گِل آن خوردني، بوته ي آن ريواس و سنگ هاي آن فيروزه است.»
**''[[عمرو لیث صفار]]،هنگامی که این شهر را فتح کرد''
* «شهر نیشابور شهری است بزرگ که در آن وفور نعمت و همهٔ وسایل هست. زیرا این شهر جایگاهی نیکو دارد. این شهر پایتخت استان ماد است و در نزدیک آن معادن معروف فیروزه قرار دارد. این جواهرات را در سایر نقاط [[ایران]] هم میتوان یافت. اما فیروزههای این معادن از مرغوبترین آنهاست. فیروزه را در جاهای خاص از زمین و نیز در بستر رودخانهای که از کوهی در پشت شهر سرچشمه میگیرد به دست میآورند. همهٔ این شهرستان نیشابور بسیار پرجمعیت است و این محل جای بسیار خوش و مفرحی است برای [[زندگی]]. در اینجا استان ماد پایان مییابد و استان خراسان شروع میشود که استانی است بسیار بزرگ.»<ref>کلاویخو، گنزالو. «سفرنامه کلاویخو»، ترجمه مسعود رجب نیا، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب،۱۳۴۴. ص ۱۸۸-۱۹۱</ref><ref>این که نویسنده نیشابور را پایتخت ماد دانستهاست، اشتباه وی بودهاست. چون نیشابور هیچگاه در بخش حکومتی مادها نبودهاست.</ref>
** ''[[کلاویخو]]، اسپانیایی/ ۱۴۰۴ میلادی''
* «این شهر میوهها، باغها، و آبهای فراوان دارد و بسیار زیباست. چهار نهر در آن جاری است و بازارهای خوب و وسیع، و مسجد زیبایی دارد که در وسط بازار قرار گرفته و چهار مدرسه در کنار آن واقع شده که آب فراونی در آنها جاری است و گروه انبوهی از طلاب در این مدرسهها مشغول فرا گرفتن فقه و [[قرآن]] هستند. مدرسهٔ نیشابور از بهترین مدارس آن حدود است».<ref>طاهری، ابوالقاسم، «جغرافیای تاریخی خراسان از نظر جهانگردان» ،انتشارات شورای مرکزی جشن شاهنشاهی ایران، ۱۳۴۸، ص۷ و ۸)</ref>
** ''[[ابن بطوطه]]، اوایل سدهٔ هشتم هجری''
* «در سراسر خراسان شهری در سلامت هوا و پهناوری و پرعمارتی و تجارت و کثرت مسافر به پای نیشابور نمیرسد.»<ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۴۹</ref>
** ''[[ابن حوقل]]''
* «شهری که توانایی برابری با پایتخت مصر را داشته، نیشابور بودهاست.» <ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۵۰</ref>
** ''[[ناصرخسرو]]''
*« سروران پیش مردم این شهر کوچکند و اشراف نزد بزرگانش پستند و پیشوایانش امامان را گیج کرده است. »
**''الاحسن التقاسیم نوشته مقدسی،ترجمه ی علینقی منزوی''
*« آنجا شهر بزرگي است كه فضايل چشمگير دارد...معدن فضلا و منبع علماست. »
**'' معجم البلدان نوشته یاقوت حموی''
*« در نیشابور پارچه های از حریر بافته می شود که برای فروش به هند می رود. »
**''[[ابن بطوطه]]''
*« سکه های نیشابور را در تمامی نقاط عربستان بکار می بردند. »
** ''[[ناصرخسرو]]''
====در جهان نامه====
*نیشابور، جهان نامه اثر محمد بن نجیب بکران
سطر ۱۳۲ ⟵ ۲۲۳:
*«اين شهر ميوه ها، باغ ها، و آب های فراوان دارد و بسيار زيباست. چهار نهر در ان جاری است و بازارهای خوب و وسيع، و مسجد زيبايی دارد که در وسط بازار قرار گرفته و چهار مدرسه در کنار آن واقع شده که آب فراونی در آنها جاری است و گروه انبوهی از طلاب در اين مدرسه ها مشغول فرا گرفتن فقه و قرآن هستند. مدرسه ی نيشابور از بهترين مدارس آن حدود است».
===معاصرین===
*« و در اتاق اسلحه شمشیرهای ساخت نیشابور بود که در انحنای آنها خشونت و بوی جنگ هنوز لانه داشت. »
**''زخم شمشیر''/''[[خورخه لوئیس بورخس]]''
*« و کوچه باغهای نیشابور.... افسوس که من آنها را نخواهم دید.»
**[[آندره ژید]]
*« نخستین مدرسه اسلامی در نیشابور وبا نظر ایرانیان بنا شده است.»
**''[[جرجی زیدان]]''
*« درست گفتهاند كه طبيعت، فناناپذير است و هيچ چيز نميتواند در اين دنيا بدون اثر ناپديد شود. اگر، به درستي اين انديشه، شك داشته باشيد به حداقل يك بار به نيشابور –ديار شعر و ادب و حكمت- سري بزني.»
**''لقمان بایمت اف «گلزار وصل است سیران ما: جستاری درباره پیوندهای فرهنگی خجند و نیشابور»، ماهنامه کیهان فرهنگی، شماره 237، تیر 1385، صص 43-45.''
*« نیشابوریها، هویت خویش را از دست ندادهاند. آنان برای آبادانی میهن خود از جان مایه میگذارند. میدانند که منشا همهی آبادیها از محبت به میهن آغاز میشود. ملتی که آگاه نیست، در جامعهی بشر مقام و جایگاه سزاوار خویش را به آسانی نخواهد یافت. نیشابوریها مردمی آگاهند و برای رشد معنویات خود میکوشند. به مردمی که چنین غیرت دارند تحسین باید کرد. آن که به فکر فردا نیست به غم فردا گرفتار خواهد بود.»
**''لقمان بایمت اف''
*« نیشابور فشرده خراسان و خراسان ،اسوه فرهنگ ایران است.چهل درصدادبیات کلاسیک جهان را فرهنگ ایرانی ارائه داده است.از این چهل درصد بیست در صد آن متعلق به نیشابور است.»
**''مهدی محبتی'' استادیار دانشگاه زنجان،عطار شناس،مراسم روز ملی عطار 25/1/1388 در دبیرستان عطار نیشابوری
*« نیشابور محل پیوند [[ایران]] و [[اسلام]] است.» <ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۵۰</ref>
**''[[محمد خاتمی]]''
* «نیشابور با ۱۷ شهر تابعهٔ آن، از بخشهای مهم خراسان بزرگ بودهاست.»<ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۵۰</ref>
** ''[[لسترنج]]''
* «شاید در دنیا نتوان شهری یافت که به اندازهٔ نیشابور ویران گشته واز نو ساخته شدهباشد، و علت آن این است که نیشابور چهارراه [[تاریخ]] و بارانداز اقوام مختلف و کلید فتح [[ایران]] آن روز بود.»<ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۴۹</ref>
** ''[[لارنس لکهارت]]''
* «نیشابور در نگاه من فشردهای است از [[ایران]] بزرگ، شهری در میان [[ابر]]های اسطوره و نیز در روشنایی [[تاریخ]] با صبحدمی که شهرهٔ آفاق است.»<ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۴۹</ref>
** ''[[محمدرضا شفیعی کدکنی]]''
* «کمتر شهری در ایران میتوان یافت که به اندازهٔ نیشابور عبرتانگیز و پرخاطره باشد شهر پرشکوه و نازنینی که روزگار مانند پهلوانان تراژدی، بزرگترین عزتها و بزرگترین خواریها را بر او آزموده است.»<ref>نیشابور و استراتژی توسعه، جلد اول، صفحهٔ ۴۹</ref>
** ''[[لسترنج]]''
* «اساسا وجود شهر نیشابور تا به امروز، دلیل زندهای حاکی از روح شکستناپذیر و نیروی [[زندگی]] مردم آن است.چه این شهر مکرر در معرض محاصره و تاخت و تاز و زلزله واقع شده است.»<ref> فردریک چارلز ریچارد، کتاب A Persian Journey ،فصل «عمرخیام و نیشابور»، به نقل از [http://abarshahr.blogfa.com/cat-4.aspx وبونشت ابرشهر]</ref>
** ''[[فردریک چارلز ریچارد]]''
* «نیشابور با اینکه بارها در معرض تاخت و تاز [[جنگ]] و زمینلرزه واقع شده باز هم تا به امروز به عنوان یک شهر باقیمانده است ولی با وضع کنونی آن درک این نکته بسیار مشکل است که بگویند [[ناصرخسرو]] در قرن یازدهم میلادی از آن به عنوان تنها رقیب شهر قاهره یاد کرده است. نویسندهٔ دیگری مینویسد که جمعیت آن از جمعیت بغداد افزونتر بوده و همچنین گفته شده که نیشابور دارای چهل و چهار محله و پنجاه خیابان وسیع و یک مسجد عالی و پرشکوه و [[کتاب|کتابخانهای]] بوده که شهرت جهانی داشته است.»<ref> فردریک چارلز ریچارد، کتاب A Persian Journey ،فصل «عمر [[خیام]] و نیشابور»، به نقل از [http://abarshahr.blogfa.com/cat-4.aspx وبونشت ابرشهر]</ref>
** ''[[فردریک چارلز ریچارد]]''
* «شاید بیپایه نباشد اگر بگوییم که وضع خاص طبیعی شهر نیشابور، [[خیام]] را در ادراک معنایی که در سبزه و [[گل]] میدیده، یاری کرده است»<ref>محمد اسلامی ندوشن، صفیر سیمرغ، بخش نیشابور و [[خیام]]</ref>
** ''[[محمد اسلامی ندوشن]]''
* «به من گفته بودند که هر سحر، ستارهٔ عجیبی در آسمان نیشابور پدیدار میشود. یک شب سحر برخاستم ...دنبالهٔ نورانیاش به شکل دم [[طاووس]] بود در جانب شرق ایستاده»<ref>محمد اسلامی ندوشن، صفیر سیمرغ، بخش «بار دیگر نیشابور»</ref>
** ''[[محمد اسلامی ندوشن]]''
* «خراسان از لحاظ فرهنگ و تمدن و [[تاریخ]]، بارورترین سرزمین [[ایران]] بوده است، و نیشابور، طی قرنها مهمترین مرکز فرهنگی این سرزمین به شمار میرفته، ... نیشابور، موقع جغرافیایی و طبیعی ممتازی دارد، ... اگر قرار باشد که روزی در برابر این هجوم تمدن صنعتی، کانون مقاومتی ایجاد شود، جایی بهتر از نیشابور به دشواری می توان یافت»<ref>محمد اسلامی ندوشن، صفیر سیمرغ، بخش «بار دیگر نیشابور»</ref>
** ''[[محمد اسلامی ندوشن]]''
*« حضور علی بن موسی در نیشابور، یک حرکت تاریخساز بوده است.ایشان درهمه جای مسیر حرکت در ایران پر تلالو بود اما در نیشابور تفاوت آشکاری با دیگر نقاط داشت؛ بطوریکه در نیشابور مدتی توقف کردند و سکنی گزیدند...در تاریخ میبینیم که نیشابور بارها و بارها توسط دشمنان مختلف چون مغول با خاک یکسان شده است ولی دست آخر دوباره سر برآورده است.»[http://mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1110279]
**''علی اکبر ولایتی''
*« اين نيشابور ، در نگاه من ، فشرده ای است از ايران بزرگ . شهری در ميان ابر های اسطوره و نيز در روشنای تاريخ ، با صبحدمی که شهره آفاق است . از يک سوی لگد کوب سم اسب های بيگانه ، در ادوار مختلف ، و از سوی ديگر همواره حاضر در بستر تاريخ ، با ذهن و ضميری گاه زندقه آميز و فلسفی ، در انديشه خيام ، و گاه روشن از آفتاب اشراق و عرفان ، در چهره عطار . تاريخ اين سرزمين را بايد از گوشه و کنار کتاب های کهنه و سفال های عتيق موزه های بيگانه و سنگ قبر های شکسته فراهم آورد ؛ چرا که چيزی برای او باقی نگذاشته اند و هر جه داشته با فيروزه هايش ، در غارت شبانه تاتار ، گاهی نگين انگشتری زاهدان ريايی شده ست و گاهی خورجين اسب امیران را آراسته است .»
**''دکتر محمد رضا شفيعی کد کني در مقدمه ی کتاب(تاريخ نيشابور ِ ابو عبدالله حاکم نيشابوری)''
*« برای بازسازی اين نيشابور ، بايد جان کند . تا شعار های روزنامه نويسان و فرمايشات خطيبان حرفه ای ، هيچ کاری نمی توان انجام داد . بايد جان کند و هر پاره ای ازين موجويت را ، با هر وسيله ای که امکان ناپذير است ، به دست آورد و بررسی کرد و شناخت ؛ درست مانند قدحی بلورين از ميراث نياکان تو که بر سنگ شکسته است و هر پاره ای از آن در گوشه ای افتاده و تو می خواهی اجزای پراکنده آن قدح شکسته را ، با کيميای عشق ، به هم جوش دهی و آن را از نو بيافرينی . تا اين قدح کامل شود ، به تمام ذرات گمشده آن نياز داری .»
**''دکتر محمد رضا شفيعی کد کني در مقدمه ی کتاب(تاريخ نيشابور ِ ابو عبدالله حاکم نيشابوری)''
*«زمانی که در اروپا ۱۲ تن سواد خواندن و نوشتن نمیدانستند در نیشابور ۱۲۰۰۰ تن با قلمدانهای مرصع حدیثی را از زبان نوهٔ پیامبر اسلام مینوشتند.»
**''محمد رضا حکیمی''
*«اولین [[مسجد]] را در نشابور ،عبدالله بن عامر فاتح [[خراسان]] در زمان خلافت [[عمر بن خطاب]] بنیان نهاد.»
**''[[فریدون گرایلی]] در کتاب نیشابور شهر فیروزه''
==دیگر==
[[پرونده:Biggest Carpet in Nishabur 2.jpg|thumb|بافت بزرگترین فرش های جهان در نیشابور]]
سطر ۱۸۰ ⟵ ۳۱۴:
===باورها===
*« در شهر بار (در نیشابور ) رسم است که ، اگر هنگام درو ، دروگرها به بوته گندمی برخورد کنند که دارای دو خوشه به هم چسبیده باشد . آن بوته را درو نکرده و رهایش می کنند تا هنگامی که تمام محصولات مزرعه درو شود ، آنگاه صاحب زمین ، گوسفندی را آورده ، سه بار گرد بوته می گرداند و سپس گوسفند را در نزدیکی همان بوته مورد نظر قربانی کرده و گوشتش را در میان مردم روستا تقسیم می کند ، باری ها معتقدند که با این عمل یعنی قربانی کردن برکت زمین ، برای سال آینده بیشتر و فراوان تر خواهد شد .»
===شطرنج باستانی نیشابور===
*« یکی از کهن ترین مجموعه های زیبای شطرنج ایران باستان در نیشابور کشف شده است. این مجموعه نفیس متعلق به قرن دوازدهم یعنی حدود نهصد سال پیش است.در حال حاضر این مجموعه نفیس ایرانی در بخش هنری موزه متروپولتن نیویورک نگهداری می شود.»
===بافت بزرگترین فرش های جهان در نیشابور===
*«فرش مسجد شیخ زاید بن سلطان آل نهیان در شهر ابوظبی امارات متحده عربی با ابعاد 132 متر طول، 42 تا 48 متر عرض و 2 میلیارد و 300 میلیون گره، بزرگترین فرش دستباف جهان است که به دست توانمند فرشبافان نیشابوری بافته شده است.»
*«در بافت این فرش عظیم که در 3 کارگاه قالیبافی مجهز به بزرگترین دارهای فرش دنیا انجام گرفته، 38 تن الیاف از مرغوب ترین پشم سیرجانی و نیوزلندی استفاده شده و 1200 قالیباف زن نیشابوری در 2 شیفت کاری 8 ساعته و طی سه میلیون نفر ساعت کار در مدت 18 ماه، کار بافت آن را بر عهده داشته اند.»
*«فرشبافان نیشابوری، پیش از این، فرش دستباف دیگری به سفارش سلطان قابوس، پادشاه کشور عمان، برای مفروش ساختن مسجد سلطان قابوس اکبر در شهر مسقط بافته بودند که رکورد بزرگترین فرش جهان را در اختیار داشت.»
*«طرح فرش مسجد سلطان قابوس که در حدود 5 هزار متر مربع مساحت دارد و از اتصال 48 قطعه کوجک و بزرگ به یکدیگر تشکیل شده، از نقشه گنبد مسجد شیخ لطف الله اصفهان و ترکیب طرح افشان شاه عباسی و سایر نگاره های تزیینی ایرانی و اسلامی الهام گرفته است.
==پانویس==
|