'''[[w:طاهره|زرینتاج قزوینی]]''' (فاطمه یا امالسلمه) مشهور به طاهره قُرةالعَین یا طاهره بَرَغانی (زادهٔ ۱۲۳۳ قمری برابر با ۱۸۲۳ میلادی در قزوین - درگذشتهٔ ۱۲۶۸ قمری برابر با ۱۸۵۰ میلادی) شاعر و دینشناس بانفوذ کیش بابی در ایران بود.
يكي از بزرگترين فتنههايي كه بهائيت شروع به طرحريزي و اجراي آن كرد فتنه قرهالعين بود. نام اصلي او فاطمه يا زرينتاج و در يك خانواده روحاني به دنيا آمده بود. پدر او ملاصالح از مجتهدين معروف قزوين و برادرش ملا محمدتقي برغاني مجتهد مشهور و قدرتمند آن موقع ايران بود. قرهالعين كه در كارنامه خود سابقه بابيگري نيز داشت پس از جذب شدن به بهائيت همسر خود ملامحمد برغاني كه پسرعمويش نيز بود و از او داراي سه فرزند بود را رها كرده و شروع به تبليغ اين فرقة ساخته استعمار كرد. وي اولين نغمههاي شوم بيحجابي زنان را سر داد و خود را به عنوان اولين زن بيحجاب در تاريخ معاصر مطرح كرد. نه تنها بيحجاب در مجامع ظاهر ميشد و براي آنها تبليغ بهائيت ميكرد بلكه بدون هيچ ترس و واهمهاي عقايد سخيف آنان در مورد مرام اشتراك جنسي را شرح و توصيف ميكرد و به حضار بشارت ميداد كه نه تنها از اين پس زنان ميتوانند آزاد و رها در اجتماع حضور يابند بلكه يك زن ميتواند با چند مرد زندگي زناشويي كند. قرهالعين اولين زني است كه در تاريخ معاصر ايران (وي معاصر با حكومت ناصرالدين شاه بود) پوشش از سر و تن برگرفت و در اجتماع مردان ظاهر گشت و با اين اقدام اولين سنگبناي بيحجابي را در جامعه اسلامي ايران بر جاي گذاشت و جرقه شروع هدفهاي استعماري را براي برافروختن جهنم توطئهها زد.