امانتداری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امانتداری و بازگرداندن بموقع و همراه با حفظ سلامت امانت'''یکی از ارزش های انسانی و مورد تاکید دین اسلام است.پیامبر اسلام،[[محمد بن عبدالله]]، قبل و بعد از بعثت به ''«محمّد امین»'' معروف بود و مردم اشیای گرانبهای خود را نزد آن حضرت به امانت می سپردند. حتی دشمنانش در مكه، پس از اعلام بعثت، همچنان نفیس‌ترین اشیاء خود را نزدش امانت می‌گذاشتند و تردیدی به خود راه نمی‌دادند كه مبادا او اموالشان را مصادره و به نفع آیین خود خرج كند. و نیز در شب هجرت (لیله المبیت) كه ایشان مخفیانه از مكه خارج شد، امانتهای مردم را كه اغلب از كفار بودند، نزد «امّ ایمن» نهاد و به [[علی بن ابیطالب]] فرمود كه در موقع مناسب به صاحبانش برگرداند. از نگاه اجتماعی دین اسلام امانتداری اگر در جامعه گسترش یابد، سایه رحمت «دیگر دوستی را» بر سر مردم می گستراند و پیوند میان افراد اجتماع را محكمتر می كند.