۵
ویرایش
{{ناتمام}}
[[رده:شاعران اهل هند|امیرخسرو دهلوی]]/
دلم در عاشقی آواره شد آواره تر بادا/ تنم از بیدلی بیچاره شد بیچاره تر بادا/
به تاراج عزیزان زلف تو عیاریی دارد/ به خونریز غریبان چشم تو عیاره تر بادا/
رخت تازه است و بهر مردن خود تازه تر خواهم/ دلت خارهست و بهر کشتن من خاره تر بادا/
گرای زاهد دعای خیر میگویی مرا این گو/ که آن آوارهی از کوی بتان آواره تر بادا/
همه گویند کز خونخواریش خلقی بجان آمد/ من این گویم که بهرجان من خون خواره تر بادا/
دل من پاره گشت از غم نه زان گونه که به گردد/ و گر جانان بدین شادست یا رب پاره تر بادا/
چو با تردامنی خو کرد خسرو با دو چشم تر/ به آب چشم پاکان دامنش همواره تر بادا/
|
ویرایش