شهریار (شاعر): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۹:
* «گیاه دانهٔ عشقم، فشرده در دل خاک چنان که دم به دم من بدمند میرویم»
== پیوند به بیرون ==
مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد/
تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد/
نه بلای جان عاشق شب هجرتست تنها/
که وصال هم بلای شب انتظار دارد
تو که از می جوانی همه سرخوشی چه دانی/
که شراب ناامیدی چقدر خمار دارد/
نه به خود گرفته خسرو پی آهوان ار من/
که کمند زلف شیرین هوش شکار دارد/
مژه سوزن رفو کن نخ او ز تار مو کن
که هنوز وصله‌ی دل دو سه بخیه کار دارد/
دل چون شکسته سازم ز گذشته‌های شیرین/
چه ترانه‌های‌ه محزون که به یادگار دارد/
غم روزگار گو رو، پی کار خود که ما را/
غم یار بی‌خیال غم روزگار دارد/
گل آرزوی من بین که خزان جاودانیست/
چه غم از خزان آن گل که ز پی بهار دارد/
دل چون تنور خواهد سخنان پخته لیکن/
نه همه تنور سوز دل شهریار دارد/
{{ناتمام}}
| |||