=== خالی نبودن زمین از حجت الهی ===
*زمین از برپا دارندهٔ حجت تهی نباشد؛ چه او آشکار باشد و چه مخفی و پنهان. و این از آن روست که حجتها و بینات الهی باطل نشود.
**امام علی<ref>کمال الدین، ۲۹۱/۱</ref>
*حجت الهی همارههمواره هست؛ پیش از خلق، همراه با خلق و پس از خلق.
**امام صادق<ref>کمال الدین ۲۲۱/۱ و ۲۳۲</ref>
*به راستیبهراستی خدای والاتر و بزرگتر از آن است که زمین را بیامام عادل رها سازد.
**امام صادق<ref>کمال الدین، ۲۲۱/۱ و ۲۳۲</ref>
=== وجوب شناسایی امام زمان ===
*من نزد امام حسن عسکری -علیه السلامعلیهالسلام- بودم که از حضرتش پرسیدند دربارهٔ حدیثی که از پدرانش علیهم السلامعلیهمالسلام نقل میکنند که زمین از حجت الهی تا روز رستاخیز خالی نماند و هر هککه بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است. آن حضرت فرمود: این حق است چنانکهچنانکه روز حق است. به ایشان گفتند: ای زادهٔ رسول الله،رسولالله، حجت و امام پس از شما کیست؟ فرمود: پسرم محمد. او امام و حجت پس از من است. هر که بمیرد و او را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است.
**عثمان العمری<ref>کمال الدین ۴۰۹/۲، و کافیه الاثر/۲۹۲</ref>
*وقتی زراره از امام صادق علیه السلام پرسید: اگر من دوران غیبت را درک کردم، چه عملی انجام دهم؟ در پاسخ فرمود: بر خواندن این دعا مداومت کن: خدایا! خودت را به من بشناسان. چه، اگر خود را به من نشناسانی، پیامبرت را نشناسم. خدایا! پیامبرت را به من بشناسان. چه، اگر پیامبرت را به من نشناسانی، حجتت را نشناسم. خدایا! حجتت را به من بشناسان. چه، اگر حجتت را به من نشناسانی، از دینم گمراه شوم.<ref>کمال الدینکمالالدین ۳۴۲/۲ و ۳۴۳، غیبهالغیبة النعمانی ۱۶۶، الکافی ۳۳۷/۱</ref>
=== تحریم انکار مهدی ===
**پیامبر اسلام<ref>کمال الدین، ۴۱۱/۲</ref>
*هر که به امامان از نیاکان و فرزندانم معتقد باشد و مهدی از فرزندانم را انکار کند، همانند کسی است که به همگی پیامبران معتقد باشد و محمد صلی الله علیه و آلهصلیاللهعلیهوآله را انکار کند.
**امام صادق<ref>کمال الدین ۴۱۱/۲ و ۳۳۸</ref>
**پیامبر اسلام<ref>سنن ابن ماجه ۲۳/۲، المستدرک علی الصحیحین ۵۵۷/۴</ref>
*علی بن ابی طالب علیه السلام،طالب، پس از من پیشوای امت من و جانشین من بر آنان است. و از جمله فرزندان اوست آن قائم منتظر که خدای به واسطهٔ او زمین را از عدل و داد میاکند آنگونه که از جور و ظلم لبریز شدهباشد.
**پیامبر اسلام<ref>کمال الدین ۲۸۸/۱، فرائد السمطین ۳۳۵/۲ و ۳۳۶</ref>
|