عبدالقادر گیلانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Wayiran (بحث | مشارکت‌ها)
Wayiran (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲:
 
==منبع‌دار==
*«فرزند! اگر خداوند زیان یا بلایی را بر تو وارد کند جز خود او کسی قادر به رفع آن نخواهد بود! پس چرا به ناتوانی همچون خود می‌گویی: درد مرا دوا و یا خسارت مرا جبران کن!؟ هرگاه بیماری یا آزاری از دیگران بر تو رسید و باعث از دست دادن ثروت و حرمت و مال و نام و نشانت گردید، بجز خداوند کسی نمی‌تواند آن را جبران نماید... از اعماق قلب یقین پیدا کن که مشکل‌گشا (و فریادرسی) جز خداوند وجود ندارد و تنها اوست که می‌تواند مشکلات شما را بر طرف نماید. عاقل باشید و انسان و اسباب را با خدا شریک نکنید و تنا یک خدا را برای خود انتخاب کنید نه خدایان متعددی را.»
**عبدالقادر گیلانی، در کتاب جلاء الخاطر.<ref>http://www.khorshidekhavari.com/forum/showthread.php?t=391</ref>
 
*«ای کسانی که انسان‌ها و اشیاء را خدای خویش نموده‌اید! ای بندگان حلقه به گوش بت ثروت و بت حکومت! بدانید که آن‌ها میان شما و خدای واحد دیوار استواری را ایجاد کرده‌اند. هر کس تصور کند نفع و زیانش در دست غیر خداوند است به راستی بندهٔ خداوند نیست بلکه عبد همان چیزی است که نفع و ضرر خود را از او می‌طلبد.»
**فتح الربانی، برگرفته از مجالس سخنرانی و نصیحت مریدان.<ref>http://www.khorshidekhavari.com/forum/showthread.php?t=391</ref>
 
*«تویی که به خویشتن، به مردم به پول و سرمایه به معامله و سلطان و حاکم و دیگر چیزها توکل نموده‌ای بدان که همهٔ آن‌ها به راستی خدای تو شده‌اند! زیرا هر چیزی که از آن می‌هراسی بدان امید می‌بندی و نفع و زیان خویش را از آن می‌طلبی و متوجه نیستی که آن‌ها وسیلهٔ ارادهٔ‌ خداوند هستند، برایت و به صورت خدا در می‌آیند.»
**فتح الربانی، برگرفته از مجالس سخنرانی و نصیحت مریدان.<ref>http://www.khorshidekhavari.com/forum/showthread.php?t=391</ref>
 
*«هرگاه که بندهٔ خدا را شناخت، اتکاء و التجاء به خلق از قلبش رخت بر می‌بندد و همچنانکه برگ‌های خشک از درخت می‌ریزد، حس مردم‌پرستی از دل و جان او کنده می‌شود، باطنش از دیدار خلق کور، و از شنیدن گفتارشان کر می‌گردد. هر وقت نفسش به مقام مطمئنه رسید، به تمامی به خدا تسلیم می‌شود، به سوی او متوجه می‌گردد و از آنچه نزد اوست بهره‌مند و کامیاب شده، و دنیا نیز به جهت مصاحلش بدو روی می‌آورد.»
**فتح الربانی، برگرفته از مجالس سخنرانی و نصیحت مریدان.<ref>http://www.khorshidekhavari.com/forum/showthread.php?t=391</ref>
 
*«هوای نفس و آرزوها و آمال خویش را، در امور مربوط به خدا و اراده او شرکت ندهید. تقوی داشته باشید. یکی از اولیاء درود خدا بر او باد گفته‌است: رضایت مخلوق را در رضایت خالق بجوئید؛ نه رضایت خالق را در رضایت خلق. آنکه را که باید به امر خداوند بشکنی، بشکن؛ و آنکه را باید درمان نمایی به درمانش بپرداز. تسلیم بودن در برابر خواست و مشیت حق را از بندگان صالح یاد بگیر.»
**مجلس بیست و چهارم از بیانات امام عبدالقادر گیلانی، بامداد روز یکشنبه چهارم ذی الحجه سال ۵۴۵ قمری.<ref>http://www.eslahe.com/article2210.html</ref>