'''[[W:نیکولاس چامفورت|نیکولاس چامفورت]]'''، نویسنده و منقد اجتماعی فرانسه. زادروز: ([[W:۶ آوریل|۶ آوریل]] [[W:۱۷۴۱ (میلادی)|۱۷۴۱ میلادی]]) در کلرمونت. وی در تاریخ ([[W:۱۳ آوریل|۱۳ آوریل]] [[W:۱۷۹۴ (میلادی)|۱۷۹۴ میلادی]]) در پاریس درگذشت.
== دارای منبع ==
* «اگر [[دیوژن]] در زمان ما [[زندگی]] میکرد، چراغش باید نورافکن میبود.»
** ''امثال و افکار/ شماره ۱۲۳''
* «تواضع مزورانه، زیبندهترین فریبهاست.»
** ''امثال و افکار''
* «کسی که فاقد اخلاق است، انسان نیست؛ او شیئی بیجان بیش نیست.»
** ''امثال و تأملات''
* «مرد بخرد اگر از شخصیتی توانمند برخوردار نباشد، جز حرمان نصیبی نخواهد برد. آنکس که چراغ [[دیوژن]] به دست دارد باید صاحب عصای او نیز باشد.»
** ''امثال و افکار/ شماره ۲۲۷''
* «موفقیت، موفقیتآفرین است، درست مانند پول، که روی پول میرود.»
** ''امثال و تأملات''
== بدون منبع ==
* «اغلب مردم نیمی از عمر را صرف بدبخت نمودن نیم دیگر مینمایند.»
* «روز گمشدهٔ [[زندگی]] شما روزی است که در آن حتی یکبار هم [[خنده|نخندیدهاید]].»
* «[[دارو|دارو]]های تلخ را با روپوش شیرین میپوشانیم، چرا [[حقیقت]] و اخلاق را نیز با لباسهای زیبا نپوشانیم.»
* «ستاره بیخردان بیش از خردمندان است و حتی در خردمندان نیز ابلهی بیش از خردمندی است.»
* «برای این که بشر بتواند در دنیا خوشبخت [[زندگی]] کند باید قسمتی از توقعات خود را بکاهد.»
== واپسین سخن ==
* «آه، ای [[دوستی|دوست]] من! این جهان را ترک میکنم تا قلبم بشکند یا به سنگ مبدل گردد.»
** ''۱۳ آوریل ۱۷۹۴، در نامهٔ خداحافظی قبل از انتهار.''