'''[[W:قطران تبریزی|قطران تبریزی]]'''، حکيم ابومنصور قطران عضدی تبریزی، از مشاهیر شاعران ايران در قرن پنجم هجری در دوره سلجوقی است. قطران به سال ([[W:۴۶۵ (هجری قمری)|۴۶۵ هجری قمری]] درگذشت.
== دارای منبع ==
=== دیوان ===
* «آن شاعری کند به جهان نقض [[شعر]] من|کان شعر و وزن شعر بنشناسد از شعیر»
* «اگر بگذشت از جیحون گروه ترکمانان را//ملک محمود کورا بود کان زابل در سنجر..//..زمانی تازش ایشان به شروان اندرون بودی//زمانی تازش ایشان به آذربایگان اندر..//..نبود از تازش ایشان کسی برچیز خود ایمن//نبود از خدعه ایشان کسی بر مال خود سرور»
* «از فلک خیزد بدی در طبع او ناید بدی// از [[قرآن|قران]] آید خطا از لفظ او ناید خطا»
* «ای خداوندی که گر روی تو اعمی بنگرد// از فروغ روی تو بیناتر از زرقا شود»
* «گر نبودی فتنه ترکان به عالم در پدید//بستدی گیتی همه چون خسروان باستان»
* «گر مرا در شعرگویان جهان رشک آمدی// من در [[شعر]] دری بر شاعران نگشادمی»
* «یافت زین [[دریا]] دگر بار [[ابر]] گوهربار بار// باغ و بستان یافت دیگر زابر گوهربار بار// هرکجا [[گل]] زار بود اندر جهان گلزار شد// مرغ شبگیران سرایان برگل گلزار زار»
== درباره قطران ==
* «قطران در تبریز دیوان [[منجیک]] و [[دقیقی]] را پیش من آورد و خواند، مشکلات آنها را حل کرد و [[شعر|اشعار]] خود بر من خواند که اشعار خوب داشت ولی فارسی را درست نمی‌دانست.
