'''[[W:دقیقی|دقیقی]]'''، ابومنصور محمدبن احمد از شاعران بزرگ [[ایران]]ی و [[زرتشت]]ی در ([[W: قرن چهارم (هجری قمری)|قرن چهارم هجری قمری]]). زادگاه او را طوس، بلخ، سمرقند یا بخارا، و تاریخ وفاتش را در حدود سالهای ([[W:۳۶۷ تا۳۷۰ (هجری قمری)|۳۶۷ تا ۳۷۰ هجری قمری]]) ضبط کردهاند.
== دارای منبع ==
=== گنج بازیافته، جلد اول، دبیرسیاقی ===
* «از آن کردار کو مردم رباید// [[عقاب]] تيز نرباید خشین سار»
* «استاد [[شهید بلخی|شهید]] زنده بایستی// وان شاعر تیرهچشم روشنبین// تا شاه مرا مدیح گفتندی// با الفاظ خوش و معانی رنگین»
* «ای روی تو چون باغ و همه باغ بنفشه// خواهم که بنفشه چنم از زلف تو یک مشت// آنکس که ترا کشت ترا کشت و مرا زاد// وآنکس که ترا زاد ترا زاد و مرا کشت»
* «برخیز و برافروز هلا قبله [[زرتشت|زردشت]]// بنشین و برافکن شکم قاقم بر پشت// بس کس که ز [[زرتشت|زردشت]] بگردیده دگربار// ناچار کند رو بسوی قبله زردشت»
* «دقیقی چار خصلت برگزیده// به گیتی از همه نیکی و وشتی// لب یاقوترنگ و نالهٔ چنگ// [[شراب|می]] خوشرنگ و [[مذهب|دین]] [[زرتشت|زردهشتی]]»
* «ز فرّ و زینت من یافت طیلسان و ازار// مدیح تا به بر من رسید عریان بود»
* «[[شیر]]، [[گوزن]] و غُرم را نشکرد// چونان که تو اعدات را بشکری»
* «صورت خشمش ار ز هیبت خویش// ذرهای را به دهر بنماید// خاک [[دریا]] شود بسوزد آب// بفسرد نار و برق بخشاید»
== درباره دقیقی ==
* «باش ممدوح بسی [[شعر|شاعر]] که ممدوحان بسی// زنده نامند از دقیقی و [[کسایی مروزی|کسایی]] و [[شهید بلخی|شهید]]»
** ''[[سوزنی سمرقندی]]''
* «فرخنده بود بر متنبّی بساط سیف// چونانکه بر حکیم دقیقی چغانیان»