|
از نرگس طری و بنفشه حسد برد **کان هست از دو چشم و دو زلف بتش نشان
۱- قحف : کاسه چوبی، کشکول چوبین.
۲- پیلگوش : سوسن.
سالها در صف اربـاب عمائم بودم // تـا بـــه دلـــدار رسیدم نـــکنم باز خــطا
====بهار شد در ميخانهمیخانه باز بايدباید كردکرد====
بهار شد در ميخانهمیخانه باز بايدباید كردکرد // به سوىسوی قبله عاشق نماز بايدباید كردکرد
نسيمنسیم قدس به عشاق باغ مژده دهد // كهکه دل ز هردو جهان بىبی نيازنیاز بايدباید كردکرد
كنونکنون كهکه دست به دامان سرو مى نرسدمی‌نرسد // به بيدبید عاشق مجنون، نيازنیاز بايدباید كردکرد
غمىغمی كهکه در دلم از عشق گلعذاران است // دوا به جام مى چارهمی‌چاره ساز بايدباید كردکرد
كنونکنون كهکه دست به دامان بوستان نرسد // نظر به سرو قدىقدی سرفراز بايدباید كردکرد
====آمد بهار و بوستان شد اشكاشک فردوس برينبرین====
آمد بهار و بوستان شد اشكاشک فردوس برينبرین // گلها شكفتهشکفته در چمن، چون روىروی ياریار نازنيننازنین
گسترده بادجان فزا، فرش زمرد بىبی شمر // افشانده ابرپرعطا بيرونبیرون حد، در ثمينثمین
از ارغوان و ياسمنیاسمن طرف چمن شد پرنيانپرنیان // وز اقحوان و نسترن سطح دمن ديباىدیبای چينچین
از لادن و ميمونمیمون رسد، هر لحظه بوىبوی جان فزا // وز سورىسوری و نعمان وزد، هردم شميمشمیم عنبرينعنبرین
از سنبل ونرگس جهان، باشد به مانند جنان // وز سوسن ونسرينونسرین زمين،چونزمین، چون روضه خلدبرينخلدبرین
از فر لاله بوستان گشته به ازباغ ارم // وز فيضفیض ژاله گلستان، رشكرشک نگارستان چينچین
از قمرىقمری و كبكکبک و هزار آيدآید نواىنوای ارغنون // و ز سيرهسیره و كوكوکوکو وسار، آواز چنگ راستينراستین
تا باد نوروزىنوروزی وزد، هرساله اندر بوستان // تا ز ابر آذارىآذاری دمد ريحانریحان و گل اندر زمينزمین
بر دشمنان دولتت هر فصل باشد چون خزان // بر دوستانت هر مهىمهی بادا چو ماه فرودينفرودین.
====دوبیتی‌ها====
ايناین عيدعید سعيدسعید عيدعید اسعد باشد // ملت به پناه لطف احمد باشد
برپرچم جمهورىجمهوری اسلامىاسلامی ما // تمثال مباركمبارک محمد(ص) باشد
ايناین عيدعید سعيدسعید عيدعید حزب الله استالله‌است // دشمن زشكستزشکست خويشتنخویشتن آگاه است
چون پرچم جمهورىجمهوری اسلامىاسلامی ما // جاويدجاوید به اسم اعظم الله استالله‌است
==منبع==
| 