:- سحابيا! ميخوايم به سحابي جبار نگاه كنيم. ميگن اگه وقت سال تحويل به سحابي جبار نگاه كني و آرزو كني، آرزوت برآورده ميشه. البته اينو دخترا ميگن!
:- حالا كجاست؟
:- كي؟
:- همين سحابيا كه ميگين.
:- آهان. اگه به سمت غرب نگاه كنين، سه تا ستاره پر نور ميبينين كه تو يه خطن، اون كمربند جباره. اگه بيشتر دقت كنين، سه تا ستاره كمنور ديگه هم هستن كه پائينتر از اونن. اون ستاره وسطيه خود سحابي جباره. پيداش كردين؟
:- بله ...
:- البته اين فقط صورت فلكيشه. بيشتر سحابيا رو فقط با تلسكوپ ميشه ديد. جبار يه زايشگاهه. ولي سحابي اسكيمو هم خيلي ديدن داره. قشنگترين قبرستونيه كه تو عمرم ديدم.
:- فبرستون؟
:- آره. سحابي هم محل تولد و هم محل مرگ ستارههاست. همهشون برميگردن به همون جايي كه ازش متولد شدن.
:- من نميدونستم كه ستارههام ميميرن.
:- همهشون ميميرن. خيلي از ستارههايي كه ما الآن داريم ميبينيم شايد ميليونها سال پيش مردهن. ولي ما به خاطر مسافتي كه باهاشون داريم هنوز داريم اونا رو ميبينيم.
:- يعني اينقد دورن؟
:- خيلي دور ... خيلي نزديك. وقتي با دنياي خودمون مقايسه كنيم خيلي دورن، اما اگه با كهكشوناي ديگه مقايسه كنيم ميبينيم چقدر به ما نزديكن و ما خبر نداريم ...
----
:'''دکتر عالم''': «ببین! این تلسکوپی که برات خریدم خیلی مجهزه؛ فروشندش میگفت، میشه تا ته آسمون هم دید!»
:'''سامان'''(از آنسوی خط تلفن): «بهترین تلسکوپهای دنیا فقط چهار درصد از آسمون رو نشون میدن!»