کنفوسیوس: تفاوت میان نسخه‌ها

== بدون منبع ==

* «آماده شدن برای دستگیری از پیران، و وفاداری نسبت به‌دوستانبه‌ [[دوستی|دوستان]] و مهر ورزیدن به‌مردم، آرزوی[[آرزو]]ی من است.»

* «برتری انسان از سه راه است. از پرهیزکاری که با آن از نگرانی می‌رهد، از حکمت است که پریشانی را از او دور می‌کند و از شجاعت است که او را از [[ترس]] می‌رهاند.»

* «پیشینیان که می‌خواستند فضایل عالی را در سرتاسر ملک تابان کنند، ابتدا دولت‌های خودشان را به وجهی نیکو سامان بخشیدند. چون خواستند دولت‌هاشان را به وجهی نیکو سامان دهند، ابتدا خانواده‌هاشان رانظم و ترتیب بخشیدند. چون خواستند خانواده‌هاشان رانظم و ترتیب بخشند، ابتدا نفوس خود را تربیت کردند. چون خواستند نفوس خود را تربیت کنند، ابتدا قلبهاشانقلب‌هاشان را مصفا کردند. چون خواستند قلب‌هاشان را مصفا کنند،ابتدا درصدد بر آمدند اندیشه‌هاشان را قرین صدق و صفا سازند. چون خواستند اندیشه‌هاشان را قرین صدق و صفا سازند، ابتدا دایره معرفت خود را تا حد اعلی گستردند. این قسم گسترش دایره معرفت، در تحقیق از چیزها نهفته‌است. آن گاهآن‌گاه که چیزها محل تحقیق واقع شدند، معرفت به کمال رسید. آن گاهآن‌گاه که معرفت ایشان به کمال رسید، اندیشه‌هاشان قرین صدق و صفا شد. آن گاهآن‌گاه که اندیشه‌هاشان قرین صدق و صفا شد، قلب‌هاشان مصفا گردید. آن گاهآن‌گاه که قلب‌هاشان مصفا گردید، نفوسشان تربیت یافت. آن گاهآن‌گاه که نفوسشان تربیت یافت، خانواده‌هاشان نظم و ترتیب حاصل کردند. آن گاهآن‌گاه که خانواده‌هاشان نظم و ترتیب حاصل کردند، دولت‌هاشان به نیکی اداره گردید.(و سرانجام)آن‌گاه که دولت‌هاشان به نیکی اداره گردید، سرتاسر ملک به آرامش و سعادت رسید.»

* «تکامل هریک از افراد بشر در چند مرحله به عمل می‌آید ولی مراحل عمومی که در همه موارد صادق است، سه است. نخست بیدار کردن احساسات لطیف و افکار بلند به وسیله [[شعر|اشعار]] و سرودهای عالی. زیرا اینهااین‌ها صورت‌های زیبا و دل‌ربای [[زندگی]] پاک و با صفا را نشان می‌دهند و می‌آموزند. دوم استوار ساختن این صورت‌ها به وسیله اعمال روزانه زندگی. سوم تکمیل این اعمال و اشکال به وسیله [[موسیقی]] زیرا این صنعت روحانی، احساسات و افکار و کردار آدمی را با هم دمساز و هماهنگ می‌سازد و به زندگی رونق و جلوه و زیور کمال می‌دهد.»

* «چنان [[زندگی]] کن که وقت مردن [[آرزو]] خواهی کرد،کرد! و با هرکس چنان رفتار کن که از او توقع داری.!»

* «مرد [[آزادی|آزاده]] به هیچ‌وجه دست افزار کسی نمی‌شود یعنی برای وی شایسته نیست که خود را آلت مقاصد دیگران بسازد، او مقصد خویشتن است.»

* «مرد [[آزادی|آزاده]] پیوسته می‌کوشد در گفتار خود آهسته و در کردار خود تند و سریع باشد.»

* «مردی که خصلت نیک دارد هرگز تنها نمی‌ماند زیرا همیشه [[دوستی|دوستانی]] برای خود پیدا می‌کند.»

* «میانه‌روی و اندازه نگاه داشتن، کمال [[طبیعت]] آدمی است.»