ژیل دلوز

• «در جوامع ِ انضباطی، فرد همیشه از اول آغاز می‌کرد (از مدرسه به سربازخانه، از سربازخانه به کارخانه)، در حالی که در جوامع ِ کنترلی تمام‌شدن و خاتمه هرگز وجود ندارد؛ شرکت، نظام ِ تعلیم و تربیت و خدمات ِ نظامی به وضعیت‌ها یِ ناپایدار تبدیل شده‌اند و مثل ِ نظام ِ همه‌گانی یِ صورت‌زدایی در تعدیل ِ واحدی هم‌زیستی می‌کنند.»