ساموئل اسمایلز: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Amouzandeh (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۹:
* «اگر با اشخاصی که صاحب روح بلند و اخلاق عالی هستند زندگی کنید، احساس خواهید کرد که قوه مرموزی روح و اخلاق شما را به طرف مجد و تعالی میکشاند.»
* «اگر زن با تقوا و خوش خلق، کدبانویی در خانهٔ فقیر و محقری باشد، آن خانه را محل آسایش و فضیلت و خوشبختی میسازد.»
* «اميد،قوه محرك است.»
* «انسان موظف است که عاشق حقیقت باشد و اظهار آن را به خاطر [[عشق|عشقی]] که نسبت به آن دارد، از تکالیف حتمی خود بداند.»
* «بدون اخلاق و ملکات فاضله هیچ فنون و صنایعی در دنیا نمیتواند ملتی را از انحطاط و فساد بیرون کشیده و به مدارج عالی برساند.»
سطر ۴۵ ⟵ ۴۶:
* «طبیعت تند، عصبانی و ناراضی همیشه از نیمه راه به استقبال غصه و تشویش میرود.»
* «طول عمر انسان از روی اعمال و افکار او سنجیده میشود، نه از تعداد سالهایی که زندگی میکند.»
* «عشق و سختي بهترين وسيله آزمايش زندگي زناشويي است.»
* «غالبأ به این نتیجه میرسیم که آنان که پیوسته از بخت بد خود مینالند تنها حاصل غفلتها و ندانم کاریها و بیتدبیریهای خود را درو میکنند.»
* «قوت اراده، اساس و پایه هر اخلاق بزرگ و عالی است، هرجا اراده قوی باشدآنجا نشاط و زندگی است و هرجا اراده نباشد، ضعف و بیچارگی و فلاکت حکمفرما است.»
سطر ۵۷ ⟵ ۵۹:
* «کسانی که کار امروز را به فردا موکول میکنند آنهایی هستند که کار فردا را هم به پسفردا موکول خواهند کرد.»
* «گرانبهاترین مردم کسی است که گنجینه گرانبهای عمر را به رایگان از دست ندهد و وقت گرانبها را تلف نکند.»
* «لذتي كه از علم و دانش حاصل مي شود بالاترين لذتهاست.»
* «ما غالبأ فقط پیشرفت و ترقیات اشخاص را در زندگانی به نظر میآوریم و دیگر فراموش میکنیم که این اشخاص برای به دست آوردن خوشبختی و رسیدن به مقصود، چه رنجها و صدماتی کشیده و از چه مراحل پرآفت و خطری گذشتهاند.»
* «مردم بااخلاق معمولأ دارای وجدانی پاکند.»
سطر ۶۲ ⟵ ۶۵:
* «معاشرت با مردمان خوشاخلاق و فاضل بهترین مقوی روح جوانان است.»
* «ممارست و عادت در کار از یکدیگر پدید میآید و عادت در آغاز چون تار عنکبوت سست است اما سرانجام چون زنجیر آهنین سخت میگردد.»
* «وجدانت را مجبور مكن كه نفهمد آنچه را كه مي بيند.»
* «وقتی اسکندر کبیر به تخت سلطنت مقدونیه نشست، هرچه املاک و اراضی از پدرش به ارث برده بود، بین [[دوستی|دوستانش]] تقسیم کرد. از او پرسیدند پس برای خودت چه نگاه خواهی داشت؟ در جواب گفت : امید! که بزرگترین دارایی و تملک انسان است.»
* «هر روزی که میگذرد درسی و سرمشقی از خوبی و بدی به ما میدهد و هریک از اعمال ما هرچند هم که کوچک و ناقابل باشد، آثار و نتایجی از خود ایجاد میکند زیرا که مثل مو است و موی نازک هم سایه دارد.»
|