منیرو روانی‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها

* «تنها [[عشق]] می‌تواند آدمی را از خانه و کاشانه‌اش آواره کند و تنها خاطرهٔ مرد ماهیگیری رعنا می‌تواند ''آبی دریایی'' کوچکی را از [[دریا]] جدا کند، تا آنجا که روی [[زمین]] سنگلاخی خشک بسردبِسُرد و درد و رنج زمین را نادیده بگیرد.»

* «فروختم. بیست هزار تومان. فورا به خیابان شاه‌آباد رفتم، خیابانی که دارند نامش را عوض می‌کنند و می‌گذارند جمهوری،جمهوری. رفتم و [[کتاب]]‌‌های خودم را، آنهایی که مانده بود، به چند برابر قیمت خریدم. حاضر نمی‌شد آنها را پس بدهد، می‌گفت به یک مشتری قول داده. گفتم حاجی بگو چند و خلاصم کن، بعد به خانه آمدم. حالم خوش نبود. کتاب‌ها بوی نعش می‌دادند، بوی نعش خودم.»