فرهاد مهران‌فر: تفاوت میان نسخه‌ها

 

== گفتاوردها ==

* وقتی من دانشجوی سال دوم کارگردانی سینما بودم، واقعیات تلخ آن سال‌ها یا فرد را به پوچ‌گرایی و افسردگی سوق می‌داد، یا کوشش در کشف نگاهی متفاوت به معنای زندگی. گرایش شاعرانه در کشف مفهوم هستی و جهان پیرامون، فرصتی امن برای بازیافت انگیزه‌های فناشده برای تداوم بقا و زیستن بود… بر این باورم که منظر شاعرانه واقعیت به مثابهٔ بال دوم پرنده‌ای خواهد بود که برای ماندگاری اثر سینمایی و زیباشناختی جهان‌شمول آن حیاتی است.

* از آموزش و پرورش یاد نمی‌کنم، چون آن‌چنان سرگرم سرکوب جنبه‌های خلاقهٔ نوجوانان و به‌خصوص جوانان دبیرستانی است که فرصتی را برای بازنگری تخریب پرورشی که مرتکب شده، به خود هموار نمی‌کند.