شیرین عبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۰۱:
* '''در هنر و فرهنگ فضیلت‌هایی است که می‌تواند به زندگی معنا بخشد و روح را تازه، آرام و سبک کند.'''
** ۱۴ ژانویه ۲۰۰۴/ ۲۴ دی ۱۳۸۲؛ مصاحبه با عمید نائینی<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گفت‌وگویی از شیرین عبادی پیرامون؛ حضور نیروهای اشغالگر در منطقه، ضرورت دموکراسی در کشورهای اسلامی، مسایلی چند دربارهٔ ایران و پرونده‌های حقوقی ناتمامش|نشانی=https://www.isna.ir/news/8210-11341/گفت-وگويي-از-شيرين-عبادي-پيرامون-حضور-نيروهاي-اشغالگر-در-منطقه|تاریخ=۲۴ دی ۱۳۸۲|ناشر=ایسنا|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20220508214047/https://www.isna.ir/news/8210-11341/گفت-وگويي-از-شيرين-عبادي-پيرامون-حضور-نيروهاي-اشغالگر-در-منطقه|تاریخ بایگانی=۸ مه ۲۰۲۲}}</ref>
* نقض حقوق بشر در یک کشور، توجیه‌کنندهٔ نقض حقوق بشر در کشوری دیگر نیست. متأسفانه در اکثر کشورهای جهان حقوق بشر به بهانه‌های
مختلف از جمله مذهب، منافع ملی، مبارزه با تروریسم یا دستاویزهای دیگر نقض می‌شود.
* پیروزی در عرصهٔ حقوق بشر شبیه به دو امدادی است که در آن هر دونده وظیفه دارد چوبی را هرچه سریعتر به نفر بعدی برساند و او نیز به نفر بعدی و به این شکل است که اعضای یک تیم به اتفاق یکدیگر برنده می‌شوند. حقوق بشر نیز همین گونه است، با هم تلاش می‌کنیم و پیروز می‌شویم و با هم می‌بازیم، یک نفر تنها برنده نیست، برنده ملتی است که تلاش کند.
* بارها اعلام کرده‌ام که من قهرمان نیستم، رهبر سیاسی نیستم، حزب ندارم و هرگز قصد ورود به حاکمیت را ندارم، من وکیلی هستم که
یک عمر برای تحقق حقوق بشر فعالیت کرده‌است، فقط همین.
** ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۴/ ۲۴ شهریور ۱۳۸۳؛ نشست مطبوعاتی، وین، اتریش<ref>{{یادکرد وب|عنوان=شیرین عبادی: نقض حقوق بشر در هیچ کشوری توجیه پذیر نیست|نشانی=https://www.irna.ir/news/6383912/شیرین-عبادی-نقض-حقوق-بشر-در-هیچ-کشوری-توجیه-پذیر-نیست|تاریخ=۲۴ شهریور ۱۳۸۳|ناشر=ایرنا|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20220514220835/https://www.irna.ir/news/6383912/شیرین-عبادی-نقض-حقوق-بشر-در-هیچ-کشوری-توجیه-پذیر-نیست|تاریخ بایگانی=۱۵ مه ۲۰۲۲}}</ref>
* قوهٔ قضایی ایران استقلال خودش را از دست داده‌است.
* مسئلهٔ [[حقوق بشر]] مسئله‌ای سیاسی نیست. یک استاندارد بین‌المللی است و ارتباطی به شرق و غرب ندارد. اسلامی و مسیحی هم ندارد. اگر مسلمان‌ها به مناسبت اینکه مسلمان هستند به خودشان اجازه می‌دهند که یک اعلامیهٔ حقوق بشر بنویسند و بگویند ما فقط از آن اطاعت می‌کنیم، خیلی طبیعی است که این حق را باید برای پیروان سایر ادیان هم قائل بشوند که آن‌ها هم برای خودشان بر مبنای مذهبشان یک اعلامیهٔ حقوق بشر بنویسند. به این ترتیب از این به بعد ما شاهد اعلامیهٔ یهودی حقوق بشر، اعلامیهٔ بودایی حقوق بشر، اعلامیهٔ هندویی حقوق بشر و هزاران اعلامیهٔ حقوق بشر خواهیم بود و آنگاه دیگر حقوق بشری درکار نخواهد بود. حقوق بشر یک استاندارد بین‌المللی است.
| |||