شیرین عبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ruwaym (بحث | مشارکت‌ها)
Ruwaym (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۷۹:
* دنیای [[قرن بیست و یکم]] اگر می‌خواهد که از دور و تسلسل خشونت و ترور و جنگ رهایی یاید، و تجربهٔ [[قرن بیستم]]، این فاجعه‌بارترین قرن بشرین، تجدید نشود؛ راه دیگری جز شناسایی و تأمین حقوق بشر برای تمامی انسان‌ها، فارغ از نژاد، جنس، مذهب، ملیّت و وضعیّت اجتماعی آنان ندارد. به امید فرارسیدن آن روز.
** ۱۰ دسامبر ۲۰۰۳/ ۱۹ آذر ۱۳۸۲؛ سخنرانی جایزهٔ صلح نوبل ۲۰۰۳<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Shirin Ebadi - Nobel Lecture (in Farsi)|نشانی=https://www.nobelprize.org/uploads/2018/06/ebadi-lecture-fa.pdf|تاریخ=۱۰ دسامبر ۲۰۰۳|ناشر=nobelprize.org|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/2/https://www.nobelprize.org/uploads/2018/06/ebadi-lecture-fa.pdf|تاریخ بایگانی=۱۵ دسامبر ۲۰۲۱}}</ref>
* نقاط مشترک تمدن‌ها و حقوق بنیادین بشر، نزد همه کس و همه جا قابل احترام است.
* تضعیف حقوق بشر، تضعیف انسانیت است. این جوهرهٔ فرهنگی را از بین نبریم زیرا در این میان فقط ضعفا پناه خود را از دست می‌دهند.
* فرهنگ‌های مختلف همگی در اصول با یکدیگر مشترک هستند و هیچ فرهنگی استثمار انسان را تجویز نمی‌کند.
* هیچ مذهبی قتل انسان بی گناهی را جایز نمی‌داند و هیج تمدنی با خشونت و ترور موافق نیست و شکنجه انسان را وجدان بشری جایز نمی‌داند.
* اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر، جهان شمول است و ارتباطی به شرق یا غرب ندارد و قابل انطباق با هر مسلک و مذهبی است.
** ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۴/ ۲۵ تیر ۱۳۸۳؛ در مقر سازمان ملل، تهران <ref>{{یادکرد وب|عنوان=شیرین عبادی: نقاط مشترک تمدنها نزد همه کس و همه جا قابل احترام است|نشانی=https://www.irna.ir/news/6377907/شیرین-عبادی-نقاط-مشترک-تمدنها-نزد-همه-کس-و-همه-جا-قابل-احترام|تاریخ=۲۵ تیر ۱۳۸۳|ناشر=nobelprize.org|نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/2/https://www.irna.ir/news/6377907/شیرین-عبادی-نقاط-مشترک-تمدنها-نزد-همه-کس-و-همه-جا-قابل-احترام|تاریخ بایگانی=۱۵ مه ۲۰۲۲}}</ref>
* معتقدم حقوق بشر مقوله‌ای است انسانی و فراسیاسی اما چون معمولاً این حکومت‌ها هستند که به حقوق مردم تجاوز می‌کنند، طبیعی است خطاب حقوق بشر در هر جای دنیا به حکومت‌هاست؛ بنابراین صبغهٔ سیاسی‌ای که به حقوق بشر می‌دهند به اعتبار مخاطب آن است.
* … وجود «فرهنگ پدرسالار» است که منشأ ظلم علیه اقشاری مانند کودکان و زنان در کشور ما شده‌است و همین فرهنگ همواره سخن می‌گوید. این فرهنگ تفسیر خود را از مذهب و هر ایدئولوژی به گونه‌ای بیان می‌کند که به نفع خودش است. این فرهنگ نه فقط برابری زن و مرد را برنمی‌تابد که اساساً با دموکراسی و برابری انسان‌ها مخالف است.