دشمنان: تفاوت میان نسخه‌ها

** ''[[علی بن ابی‌طالب]]'' <small>''نهج البلاغه، کلمات قصار، ۱۲۸''</small>

* «دلت گر به راه [[گناه|خطا]] مایلست// ترا دشمن اندر جهان خود دلست.»

* آدم زنده، آدمی است که هم دوست داشته باشد و هم دشمن. اگر همه دوستم داشته باشند، احساس [[تنهایی]] می‌کنم و اگر همه دشمنم باشند، احساس بیرازی می‌کنم. وگرچه تعداد دشمنانم از تعداد دوستانم بیشتر است، ولی من هرگز دوست ندارم که دشمنانم از بین بروند یا تبدیل به دوست شوند. از دشمن انتظار دشمنی دارم و از دوست انتظار دوستی. واگر در جایی دوست و دشمن نداشته باشم، احساس خلاء می‌کنم، احساس تنهایی ویران‌کننده‌ای می‌کنم که از آن به آسانی شفا نمی‌توانم یافت.

** [[رضا براهنی]]، «۲-بین قاهره و تهران» <ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی = براهنی|نام = رضا |سال = ۱۳۶۳ش/ ۱۹۸۴م |کتاب =سفر مصر|ناشر = نشر اول| مکان=تهران| ویرایش = اول|صفحات=۲۰}}</ref>