عبدالحسین زرین‌کوب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
یک گفتاورد
خط ۳:
 
== گفتاوردها ==
*«دشمن بزرگ تاریخ‌نویسی وجود اندیشه‌های از پیش‌پرداخته‌ای است که در فضا معلق است و مورخ را ناخواسته به رعایت آن‌ها الزام می‌کند یا به رعایت سکوت وا می‌دارد. تجربه‌های من طی چهل سال به همین الزام سکوت منجر شد و باز در هر فرصت به آزمایش یک فرصت دیگر گذشت.»<ref>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.radiofarda.com/a/zarrinkoob-decades-of-struggle-for-two-centuries-of-silencee/31505444.html| عنوان=عبدالحسین زرین‌کوب؛ ده‌ها سال جدال برای «دو قرن سکوت»|ناشر=رادیو فردا|تاریخ بازدید=۱۴۰۰/۰۸/۰۲}}</ref>
=== کارنامهٔ اسلام ===
[[پرونده:Taj Mahal Mosque, interior, Agra.jpg|۲۲۰px|بندانگشتی|چپ|«که گفت که در اسلام، دین را با هنر سازگاری نیست؟ بر عکس، این هر دو با یکدیگر ملاقات می‌کنند و آن هم در [[مسجد]]... حقیقت آن است که معمارِ مسلمان در روزگاران گذشته هر زیبایی را که در اطراف خویش می‌دید اگر آن را در خورد عظلمت و جلالِ خدا می‌یافت سعی می‌کرد تا به هنگام فرصت برای آن در مسجد جایی باز کند.»]]
سطر ۹ ⟵ ۱۰:
* «این تمدّن - باز تکرار باید کرد - نه عربی است نه هندی، نه ترکی است و نه ایرانی. اسلامی است و در عین حال جامعِ همهٔ این‌ها.»
** بخش ۵<ref>«کارنامهٔ اسلام، نشر امیرکبیر، چاپ ۱۳۸۶» ص۳۲</ref>
* «'''که گفت که در [[اسلام]]، [[دین]] را با [[هنر]] سازگاری نیست؟ بر عکس، این هر دو با یکدیگر ملاقات می‌کنند و آن هم در [[مسجد]].''' خدای اسلام - الله تعالی - نه فقط رحیم و حکیم است، بلکه جمیل هم هست، و از همین رو چنان‌که [[صوفیه]] می‌گویند، دوستدار جمال. یک نظر به بعضی مساجد کهن نشان می‌دهد که این بناهای باشکوه والا که به پیشگاهِ خدا اهداء شده‌اند صرف نظر از قدس و نزهتِ معنوی که دارند از احاظِ یک مؤرخ نیز در خور آنند که گالری‌های هنر اسلامی تلّقی شوند… ''حقیقت آن است که معمارِ [[مسلمان]] در روزگاران گذشته هر زیبایی را که در اطراف خویش می‌دید اگر آن را در خورد عظلمت و جلالِ [[خدا]] می‌یافت سعی می‌کرد تا به هنگام فرصت برای آن در [[مسجد]] جایی باز کند''
** بخش ۲۱<ref>«کارنامهٔ اسلام، نشر امیرکبیر، چاپ ۱۳۸۶» ص۱۴۴</ref>
* «محققی که با دنیای اسلام آشنایی درست دارد، پروایی ندارد که اسلام را دینی بیابد مناسب با احوال انسانی؛ حتّی بیش از آنچه راجع به فرهنگ فرانسوی ادعا می‌کنند قبایی به قامت انسانیت. این نتیجه رت غرب فقط بعد از رهایی از تعصب‌های کهن خویش می‌تواند بگیرد و شرق تنها آنگاه که از این بیماری خفّت‌انگیز که غرب‌زدگی می‌خوانند، شفا یابد.»