سید جواد ذبیحی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی علاوه بر مجالس مذهبی در برنامه‌های ویژه سحر رادیو در پیش از انقلاب دعاهای مذهبی را می‌خواند. از سال ۱۳۳۶ با همکاری داوود پیرنیا و هنرمندانی چون: [[حسن کسائی]]، رضا ورزنده، جلیل شهناز، احمد عبادی، مرتضی محجوبی، علی تجویدی، [[پرویز یاحقی]]، حسین تهرانی، مهدی خالدی و فرهنگ شریف، وارد عرصه موسیقی غیر مذهبی شد و آوازهایی را با همراهی ساز این هنرمندان به یادگار گذاشت. پس از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب]]، از آنجایی که مورد غضب برخی انقلابیون قرار گرفته‌بود، ذبیحی مدتی به زندان افتاد. پس از آزادی، در تیرماه ۱۳۵۹، او به شکل فجیعی با [[w:مثله|مثله]] شدن بدن‌اش به قتل رسید.

[[پرونده:ZABIHI.jpg|بندانگشتی]]

== دربارهٔ او ==

* «ذبیحی‌ها دو برادر بودند که در رادیو تهران و مشهد برنامه مذهبی، دعای سحر و اذان اجرا می‌کردند. البته جواد ذبیحی که در تهران بود، مشهورتر بود. صدای خوبی هم داشت. آنها در رادیو فقط اشعار مذهبی می‌خواندند، ولی آخراشعارشان گاه به گاه برای سلامت وجود ذات همایونی دعا می‌کردند! برادر بزرگتر که در تهران می‌خواند، ردیف‌های موسیقی را می‌شناخت ولی همیشه مناجات‌هایش را بدون موزیک خواند.».<ref name="te5st">[https://www.ettelaat.com/mobile/?p=170964&device=phone واکاوی سرنوشت واقعی رادیو –۴۸«برگ سبز»ی است تحفۀ رادیو!، روزنامه اطّلاعات]</ref>

** هوشنگ سامانی، روزنامه‌نگار و پژوهشگر موسیقی

 

[[رده:خوانندگان ایرانی]]

[[رده:اهالی شمیرانات]]