حسین علیزاده: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابرابزار
خط ۷:
* «موسیقی شغل ما نیست، عشق ماست. اگر مسئولان و حکومت موسیقی را حذف کنند، اعتقادات خود را حذف کرده‌اند چرا که برای تمام مراسم همچون دفاع مقدس و مدافعین حرم برای القای حس میهن پرستانه از موسیقی استفاده می‌کنند».<ref>http://www.trt.net.tr/persian/khbr-hnrmndn/2016/08/26/lyzdh-gr-mwsyqy-shhyd-bkhwhd-dr-sf-wlm-559849</ref>
* «در طول زندگی وقتی به روحیه و اهدافم و حتی به شجاعت‌هایم نگاه می‌کنم، می‌بینم همه را از موسیقی دارم. موسیقی مرا شجاع کرده. حتی قبل از انقلاب که در شرایط تنگنا قرار گرفتم، عبور از آن فقط شجاعت می‌خواست و بعد از انقلاب هم همین‌طور و همیشه موسیقی شجاعت من بود.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/103108/موسیقی،-شجاعت-من-است</ref>
* «[[موسیقی]]، واکنش انسان به شرایط زندگی شاد یا غمناک او بوده استبوده‌است. اینجاست که آیین‌ها و رقص‌ها و بزم‌ها و موسیقی شکل می‌گیرد. موسیقی و رقص دلیل و ریشه خاص خود را دارد. رقص ریتم و موسیقی باهمند و با زندگی مردم عجین بوده استبوده‌است. هرجا رقص و حرکات‌موزون منع شده، بخشی از موسیقی هم آسیب دیده استدیده‌است.».
** <small>روزنامهٔ شرق، شماره ۲۱۱۱–۲۰ / ۶ / ۱۳۹۳</small>
* «تقریباً تمام تاریخ کردستان را که مطالعه می‌کنید در موسیقی نهفته استنهفته‌است. اساساً موسیقی در کردستان و مناطق کردنشین مقدس است. من همیشه گفته‌ام [برخلاف] عده‌ای که گاهی می‌گویند مقدسات مانع موسیقی می‌شوند، ولی در بسیاری از نقاط ایران موسیقی، اصل مقدس است. حتی در مسابقه قرآن‌خوانی هم گاهی موسیقی در شکل مقدس آن دیده می‌شود. غیر از حفظ و تفسیر، بیشتر برای لحن موسیقایی قرآن جایزه می‌دهند و قضاوت می‌کنند.».
** <small>روزنامهٔ شرق، شماره ۲۱۱۱–۲۰ / ۶ / ۱۳۹۳</small>
* «اگر نگاه ایرانی داشته باشیم و همه اقوام این سرزمین را متعلق به خودمان بدانیم، از راه موسیقی، اقوام ما به هم نزدیک‌تر می‌شوند».