گل‌ها (برنامه رادیویی): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۳:
** [[فضل‌الله توکل]]
* «داوود پیرنیا در برنامه گل‌های رادیو با وسواسِ عجیبی قطعه‌ها را آماده می‌کرد. خاطره‌ای به یاد دارم از [[نادر گلچین]] که تعریف می‌کرد زمانی که داوود پیرنیا برنامه گل‌ها را ضبط می‌کرد، همیشه هفت، هشت برنامه به صورت ذخیره داشت. گلچین می‌گفت که یک حاج آقا زرگر بود که در بازار زرگرها حضور داشت و بسیار به ردیف موسیقی آشنا بود. پیرنیا زنگ می‌زد از حاج آقا دعوت می‌کرد و نوار برنامه را پیش از پخشِ سراسری از رادیو، برای او پخش می‌کرد و نظر حاج آقار را می‌پرسید. تا آن حاج آقا زرگر از نظر تلفظ اشعار و ردیف‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی تأیید نمی‌کرد، پیرنیا آن برنامه را از رادیو پخش نمی‌کرد.»<ref name="test">[https://www.irna.ir/news/83490918/با-استاد-عباس-خوشدل-از-نی-لبک-تا-نوای-کاروان-و-نیلوفرانه گفت‌وگوی مفصل ایرنا با آهنگساز نامدار موسیقی ایران؛با استاد عباس خوشدل؛ از نی‌لبک تا نوای کاروان و نیلوفرانه]</ref>
** [[عباس خوشدل]]
* «برنامه گلها، برنامه‌ای بود که نسل جوان کمتر از آن استقبال می‌کردند البته خیلی‌ها هم به گلها دل داده بودند. آن زمان نامه‌های قدردانی از مردم برای پیرنیا می‌آمد. این برنامه با موج کوتاه پخش می‌شد و در خارج از ایران هم می‌شنیدند. خارجی‌ها هم دوست داشتند. یادم می‌آید که از سفارتخانه‌های خارجی مخصوصاً برای عبدالوهاب شهیدی نامه می‌آمد. خارجی‌ها هم فهمیده بودند که او تافته جدا بافته‌است. به راستی در این برنامه فقط شعر و آهنگ مطرح نبود، خواننده‌های خوبی هم داشتیم. اگر خواننده‌ها صدای آنچنانی هم نداشتند اما خواندن را بلد بودند.»
* «برنامه‌های گلها در سرتاسر جهان به شیوه‌های مختلف به فروش می‌رسند در صورتی که این برنامه‌ها متعلق به رادیو یا وارثان پیرنیا نیست. متعلق به پدیدآورندگان آن است. هرکسی که آهنگی و برنامه‌ای تولید کرده، طبق قانون حمایت از مؤلفان برای خودش است. حتی برای نوازندگان هم نیست چون همان موقع پولش را گرفته‌اند و رفته‌اند. این به نوعی سرقت آثار هنری محسوب می‌شود. فقط کسی که کوزه و مجسمه می‌دزدد که دزد نیست.»<ref name="moini"/>