جلال‌الدین تاج: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۶:
** [[علیرضا افتخاری]]
* برخورد آقای تاج با همه مهربانانه و پدرانه بود و همیشه گویی با فرزندانشان صحبت می‌کردند و برایشان هم تفاوتی نداشت که فردی با او صحبت می‌کنند پسرش است یا شاگردش
* در آن زمان به لحاظ این که سر و صدای اتومبیل‌ها نبود و این ساختمان‌های بلند نیز نبودند تا جلوی صدا را بگیرند صدا جلو می‌رفت و این یکی از ویژگی‌های صدای آقای تاج بود. ایشان تحریرهایی را در خواندنشان می‌دادند که اصلاً کار حنجرهٔ انسان نبوده‌است و ما که از دیگران نشنیده‌ایم و ندیدیم.<ref>[http://www.imna.ir/news/26377:مصاحبه با ایمنا]، ''۲۸ اسفند ۱۳۸۹ ''</ref>
** ''[[w:علی اصغر شاهزیدی''<ref>[http://www.imna.ir/news/26377:مصاحبه|علی بااصغر ایمناشاهزیدی]]، ''۲۸ اسفند ۱۳۸۹ ''</ref>
* استاد تاج ازهر نظر چه از نظر اخلاق و چه از نظر هنر و سلیقه، وارسته و بی‌نظیر بود. همیشه خودش را هم طراز با شاگردانش می‌دانست. باوجودی که از نظر هنری در سطح بسیار بالایی بود ولی خیلی افتاده و متواضع بود. یک روز رفتیم رادیو ایران و ایشان به آقای «علی تجویدی» گفت: این آقای قرنیان از دوستان من است و تمام ردیف‌ها را بهتر از من می‌داند»، آقای تجویدی گفت «حالا که شما اینجا هستی دیگر نیازی نیست که نوارت را بشنویم، خودت بخوان». من که مضطرب شده بودم به تاج گفتم «آخه من چطوری جلوی این ۱۰ تا استاد آواز بخونم؟!». ولی در هر حال خواندم. مقصود این است که تاج هیچوقت کسی را سبک و در حد پایین لحاظ نمی‌کرد و هرکس هم هرچقدر بد می‌خواند می‌گفت «خوبه». استاد واقعاً انسان وارسته و بی نظیری بود.<ref>[http://www.imna.ir/news/323508 گفتگوی ایمنا با محبوب‌ترین شاگرد استاد «تاج»؛حسن کسایی در جهان بی‌نظیر بود/با شجریان دعوا کردم و دیگر به تهران نرفتم]، ۲۶ مهر ۱۳۹۶.</ref>
** ''رضا قرنیان''