'''[[w:نورالدین کیانوری|نورالدین کیانوری]]''' (۱۲۹۴ در بلده – ۱۳۷۸ در تهران) فعال سیاسی [[ایرانی]] و دبیر اول کمیتهٔ مرکزی حزب توده ایران از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۲ بوده‌است.
'[[w:نورالدین کیانوری|نورالدین کیانوری]] (۱۲۹۴ در بلده – ۱۳۷۸ در تهران) معمار و رهبر سیاسی [[ایرانی]] است. نورالدین کیانوری ( متولد ۱۲۹۴ در [[w:بلده|بلده]] در [[w:شهرستان نور|شهرستان نور]]، [[w:مازندران|مازندران]] و والدینش [[w:شیخ مهدی نوری|شیخ مهدی نوری]] و زهرا سلطانی نوری بودند. او نوهٔ [[شیخ فضل‌الله نوری]] و دختر [[میرزا حسین نوری]]<ref>در منابع مختلف دو نام فائزه یا سکینه برای همسر شیخ فضل االله نوری دختر میرزا حسین نوری نوشته شده.</ref> بود. وی در سال ۱۳۲۳ با [[w:مریم فیروز|مریم فیروز]] (۱۲۹۲ ه.ش در کرمانشاه – ۱۳۸۶ در تهران) ازدواج کرد.
او تحصیلات خود را در ایران [[w:آلمان|آلمان]] انجام داد و از [[w:دانشگاه فنی آخن|دانشگاه فنی آخن]] دکترای عمران, مهندسی راه و ساختمان گرفت.<ref name="kia15"/>
او استاد معماری در [[w:دانشگاه تهران|دانشگاه تهران]] و در مهاجرت به [[w:آلمان دموکراتیک|آلمان دموکراتیک]] با نام «سیلویو ماکتی ن.ک.» Silvio Macetti N.K در دو دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی به تحقیق و تدریس در آکادمی ساختمان برلین (Deutsche bauakademie zu berlin (DBA مشغول بوده‌است.
