عبدالبها: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[w:عبدالبهاء|میرزا عباس افندی]]''' فرزند ارشد بهاءالله -پیامبر دیانت بهائی- که به نام '''عبدُالبهاء''' شناخته شده‌است، سومین شخصیت محوری آیین بهائی است که پدرش، حسینعلی نوری ملقب به بهاءالله نوزده سال پیش از مرگش، چنان‌که در کتاب اقدس و نیز در کتاب عهدی اشاره کرده‌است، او را به مقام جانشین، مبیّن و مفسر متون بهائی برگزید. او در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۲۱–۱۸۹۲ مسئولیّت ادارهٔ جامعهٔ بهائی را برعهده داشت.<ref>*{{cite book|last=Balyuzi|first=H.M.|authorlink=Hasan M. Balyuzi|year=1973|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|publisher=George Ronald|location=Oxford, UK|isbn=0-85398-048-9}}</ref><ref name=Iranica>{{cite encyclopedia

* دست از تقالید بردارید دین باید سبب انس و الفت باشد. اگر سبب عداوت گردد عدم دین از وجود آن بهتر است.<ref name=":0">{{یادکرد وب|وبگاه=www.bahai.org|نشانی=https://www.bahai.org/fa/abdul-baha/quotations|عنوان=گزیده ای از آثار عبدالبهاء {{!}} کتابخانهٔ مراجع بهائی|بازبینی=2018-12-08|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=}}</ref>

* خدا یکی است و نوع انسان یکی است. اساس ادیان الهیّه یکی است. حقیقت ربوبیّت محبّت است. پس، ای یاران به جان بکوشید تا خاور و باختر مانند دو دلبر دست در آغوش یکدیگر شوند.<ref name=":0" />

* ادیان الهی برای اتحّاد نوع بشر و صلح عمومی تأسیس شدند. هر نهضتی که صلح و هماهنگی در اجتماع انسانی ایجاد نماید، حقیقتاً نهضتی الهی است. هر اصلاحی که مردمان را در یک سراپرده گرد هم آورد مطمئناً منشأ ملکوتی دارد. (ترجمه) <ref name=":0" />

* اگر به اساس ادیان الهی نظر کنیم، کل یکی است و اگر رجوع به آن نمائیم کل متّحد و متّفق می‌شویم و عَلَم وحدت عالم انسانی در جمیع آفاق موج زند. نهایت این است که بعضی جاهلند، باید تعلیم نمائیم. اطفالند باید تربیت شوند تا به بلوغ رسند. مریضند باید به نهایت مهربانی معالجه گردند.<ref name=":0" />

* ملاحظه نمائید گل‌های حدائق هر چند مختلف‌النّوع و متفاوت‌اللّون و مختلف‌الصّور و الأشکالند ولی چون از یک آب نوشند و از یک باد نشو و نما نمایند و از حرارت و ضیاء یک شمس پرورش نمایند، آن تنوّع و اختلاف سبب ازدیاد جلوه و رونق یکدیگر گردد. اگر حدیقه‌ای را گل‌ها و ریاحین و شکوفه و اثمار و اوراق و اغصان و اشجار از یک نوع و یک لون و یک ترکیب و یک ترتیب باشد، به هیچ وجه لطافتی و حلاوتی ندارد ولکن چون از حیثیّت الوان و اوراق و ازهار و اثمار گوناگون باشد، هر یک سبب تزیین و جلوه سائر الوان گردد و حدیقه انیقه شود و در نهایت لطافت و طراوت و حلاوت جلوه نماید و همچنین تفاوت و تنوّع افکار و اشکال و آرا و طبایع و اخلاق عالم انسانی چون در ظلّ قوّهٔ واحده و نفوذ کلمهٔ وحدانیّت باشد، در نهایت عظمت و جمال و علویّت و کمال ظاهر و آشکار شود. الیوم، جز قوّهٔ کلیّهٔ کلمة اللّه که محیط بر حقائق اشیاست عقول و افکار و قلوب و ارواح عالم انسانی را در ظلّ شجرهٔ واحده، جمع نتواند. اوست نافذ در کلّ اشیا و اوست محرّک نفوس و اوست ضابط و رابط در عالم انسانی.<ref name=":0" />

* تعلیم اطفال و پرورش کودکان اعظم مناقب عالم انسان و جاذب الطاف و عنایت حضرت رحمان. زیرا اسّ اساس فضائل عالم انسانیست و سبب تدرّج به اوج عزّت جاودانی.<ref name=":0" />

* حقیقت انسان، فکر اوست نه جسمش. قوای فکری و قوای حیوانی دست در دست هم دارند. اگرچه انسان جزئی از عالم حیوانی است، قوای فکری او برتر از تمامی دیگر مخلوقات است.<ref name=":0" />

* فکر جنگ را با فکر قوی‌تر صلح مقاومت کنید. فکر نفرت را با فکر قوی‌تر عشق مقابله نمایید. (ترجمه)<ref name=":0" />

* با یکدیگر در نهایت اتّحاد باشید. ابداً از یکدیگر مکدر نشوید. نظرتان به ملکوت حق باشد نه عالم خلق. خلق را از برای خدا دوست دارید نه برای خود. چون برای خدا دوست می‌دارید، هیچ وقت مکدّر نمی‌شوید. زیرا انسان کامل نیست، لابد هر انسانی نقصی دارد. اگر نظر به نفوس نمائید، همیشه مکدّر می‌شوید. امّا اگر نظر به خدا نمائید، چون عالم حق، عالم کمال است، رحمت صرف است؛ لذا برای او همه را دوست می‌دارید، به همه مهربانی می‌کنید.<ref name=":0" />

* الیوم، الزم امور تعدیل اخلاق است و تصحیح اطوار و اصلاح رفتار. باید احبای رحمان به خلق و خوئی در بین خلق مبعوث گردند که رائحهٔ مشکبار گلشن تقدیس، آفاق را معطر نماید و نفوس مرده را زنده کنند. زیرا مقصود از جلوهٔ الهی و طلوع انوار غیب غیرمتناهی، تربیت نفوس است و تهذیب اخلاق من‌فی الوجود، تا نفوس مبارکی از عالم ظلمانی حیوانی نجات یافته به صفاتی مبعوث گردند که تزیین حقیقت انسانی است. <ref name=":0" />

* اگر از دل و جان آرزوی دوستی با هر نژاد روی زمین را داشته باشید، افکار روحانی و مثبت شما، انتشار خواهند یافت، به آرزو و اشتیاق دیگران بدل خواهند شد و روز به روز آن قدر قوّت خواهند یافت تا به ذهن همهٔ انسان‌ها راه یابند. (ترجمه) <ref name=":0" />