جان استوارت میل: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۷:
** واپسین سخن در بستر [[مرگ]]
* «بزرگترین احترام بخداوند این است که بگوییم ما چیزی نمیدانیم.»
* «[[جهان]] مبهوت خواهد شد اگر بداند که تابناکترین گوهرهایش، برجستهترین چهرههایی که عقل و فضیلت شان شهرهٔ خاص و عام است، کاملاً در قبال [[دین]] شکاک اند.»
** صفحهٔ ۶۴
* «در نظر پدرم فایدهٔ افزایش [[آزادی]] دو جنس این بود که نیروی تخیل دیگر روی مسألهٔ رابطهٔ بدنی و ملحقاتش زیاد درنگ نمیکند و آن را به صورت یکی از موضوعهای مهم زندگی درنمیآورد. اشتغال ذهن به این مسئله در حکم نوعی انحراف تخیل و احساسات است؛ و او آن را یکی از ریشهگیرترین و گسترشیابندهترین آفات ذهن آدمی میدانست.»
* «همهٔ احساسها و کیفیتهای ذهنی و اخلاقی، خواه از نوع خوبی باشند یا از نوع بد، نتیجهٔ همبستگی با تداعی معانیاند، و این که یک چیز را دوست میداریم و از چیز دیگر بیزاریم، از یک قسم عمل یا اندیشه لذت میبریم و از دیگری رنج میکشیم، همه در نتیجهٔ نسبت دادن مفاهیم و چیزهاست، که در اثر آموزش یا تجربه حاصل میشوند.»
** صفحهٔ ۱۳۹
|