جان استوارت میل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸:
* «بزرگترین احترام بخداوند این است که بگوییم ما چیزی نمی‌دانیم.»
* «جهان مبهوت خواهد شد اگر بداند که تابناک‌ترین گوهرهایش، برجسته‌ترین چهره‌هایی که عقل و فضیلت شان شهرهٔ خاص و عام است، کاملاً در قبال دین شکاک اند.»
* «فقط کسانی (به گمانم) سعادتمندند که ذهن‌شان را به موضوعی جز سعادت خودشان معطوف سازند، به سعادت دیگران، به پیشرفت نوع آدمی، حتی به هنر یا پیشه ای که نه به عنوان وسیله بلکه خود به عنوان هدفی آرمانی انتخاب شود. به هر حال آنان چون ذهن‌شان متوجه چیز دیگری است، در هر حال سعادت را می‌یابند.»
** زندگینامه خودنوشت جان استوارت میل _ ترجمۀ فریبرز مجیدی -انتشارات مازیار - شابک : ۹۶۴ - ۵۶۷۶ - ۲۰ -۷ صفحهٔ ۱۴۴
*«بهترین اثر و نتیجۀ موسیقی، برانگیختن شور درونی، و به اوج رسانیدن احساس‌هایی از نوع متعالی است ، که قبلاً در شخصیت وجود دارند.اما این هیجان گرما و التهابی به آنها می بخشد که، اگرچه در اوج خود ناپایدارند، برای حفظ و تقویت آنها در مواقع دیگر ارزش بسیار دارد.»
** صفحه ۱۴۶
 
== منسوب ==
* «کسانی خوشبخت هستند که فکر و اندیشه شان بسوی چیزی غیر از [[خوشبختی]] خودشان است.»
* «من نمی‌توانم موجودی را خیر بدانم که به همان معنایی از خیر که برای موجودات دیگر مراد می‌کنیم خیر نباشند.»
* «ارزش یک دولت، وابسته به ارزش افرادی است که آن را تشکیل می‌دهند.»