'''[[w:جهانگیرشاه|میرزا نورالدین بیگ محمد خان سلیم]]''' یا شاہشاه جهانگیر (فرمانروایی: ۱۶۰۵–۱۶۲۷ م) شناخته شده با نام سلطنتی اش جهانگیر با لقب کامل: «السلطان الاعظم و الخاقان المکرم، خسرو گیتی پناه، ابوالفتح نورالدین محمد جهانگیر پادشاه غازی» چهارمین پادشاه سلسلهٔ گورکانیان هند یا امپراتوری مغولی هند است.[۱] جهانگیر وارث امپراتوری پدرش اکبرشاه (فرمانروایی: ۱۵۵۶–۱۶۰۵ م) شد. از اکبر به عنوان بزرگترین پادشاه تاریخ هند نام برده می‌شود و گستره حکومتش از شهر قندهار در مغرب تا شهر داکا در بنگال شرقی در مشرق و از سرینگر (کشمیر) در شمال تا سرحد شهر احمدنگر در جنوب امتداد داشت۔داشت. جهانگیر شاه به علم و هنر و ادب بیش از سیاست علاقه داشت و امور کشور عملاً در دست همسرش [[نورجهان]] بود. جهانگیر شاه پادشاهی بسیار عادل بود. ٴ
== گفتاوردها ==
==== شعر ====
* عظیم مغلیه عهد مع دستاویزات، ص ۳۶۹.
{{شعر}}
{{ب|ساغر مےمی بر رخ گلزار می بایدمی‌باید کشید|ابر بسیار است می بسیار می بایدمی‌باید کشید}}
{{پایان شعر}}
* عظیم مغلیه عهد مع دستاویزات، ص ۳۶۹.
{{شعر}}
{{ب|من چوں کنم که تیر گمت برجگر رسد|تا چشم نارسیدہنارسیده دگربر دگر رسد}}
