وجودنامه

وجودنامه اثری از رضا بهاری در قالب نظم که خلقت انسان را از صلب پدر تا صد سالگی شرح می‌دهد. بخاطر اطاله مطلب از تولد شرح می‌گردد.

• چونکه مقدم یتشدی
  • چون زمان تولدم فرا رسید
• جسمم تلاطمَه دوشدی
  • جسمم به تلاطم افتاد
• بیلیدم که وعدهَ یتشدی
  • فهمیدم که موعد فرارسید
• آق‌روق یوز ویردِ آنایَه
  • صد گونه درد به مادرم آمد

.....

• آنام حالی پریشاندی
  • حال مادر پریشان است
• ننم دییَر گؤر الله‌یَه
  • مادر بزرگ می‌گفت خدا
• اوشاق قِزدِ یا اوغلاندی
  • بچه دختره یا پسر
• من دوشندَ توتدی دایَه
  • من افتادم گرفت ماما

.....

• گؤز آچدِم گؤردِم ائو زمان
  • چشم گشوده دیدم آنزمان
• اَی‌میز دِولی جمع زنان
  • خانه‌مان پر از زنان
• نچچَه‌سی ائولمیش پاسبان
  • جمعی شدند پاسبان
• چؤخی گَلمیش تماشایَه
  • بیشترشان آمده به تماشا

.....

• یقیلوب قوم خواهریم
  • جمع شده اقوام و خواهر
• بیل‌مَللَر دیلدَ نَه واریم
• نمی‌دانند چی در زبان دارم
• بیری اولوب غمگساریم
  • یکی شده غمگسارم
• ‌ آپاروب ویردِ آنایّه
  • مرا برد سپرد به مادر

.....

• آنام یاندی فغانیمَه
  • مادر بسوخت از فغانم
• باخدی چشمِ گریانیمَه
  • وقتی دید چشم گریانم
• اَمجک سالدی دهانیمَه
  • پستان گذاشت بر دهانم
• یتشدیم یاخچی نوایه
  • رسیدم به نوای خوب

.....

• بیر یِر قایر دیلار منَه
  • جایی برایم درست شد
• بنذر تخت سلیمانَه
  • مانند تخت سلیمان
• گِید اَوآنَه گَل بوآنَه
  • این‌ور برو، اون‌ور برو
• قرار توتماز بو بیر جایَه
  • یک جا قرار نمی‌گیرد

.....