ریچارد نفیو

ریچارد نفیو (به انگلیسی: Richard Nephew) سیاستمدار، نویسنده، محقق و مدیر برنامهٔ مرکز سیاست جهانی انرژی در دانشگاه کلمبیا است. وی مدیر پژوهشی و ارشد پژوهشی مرکز سیاست جهانی انرژی در دانشگاه کلمبیا است. وی معمار تحریم های امریکا علیه ایران در دوره اوباما بوده است.

• ریچارد نفیو، مسئول طراحی تحریم‌های ایران در کتاب هنر تحریم‌ها می‌نویسد: «در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ خرد جمعی در واشنگتن ایجاب می‌کرد که اعمال تحریم‌ها بر واردات بنزین ایران و سایر محصولات نفتی و بنزینی می‌تواند دولت ایران را از پای در می‌آورد. نماینده جمهوری خواه سنا آقای مارک کرک که یکی از طرفداران اصلی تحریم ایران بود در سال ۲۰۱۰ استدلال کرد که قرنطینه بنزین درمورد ایران می‌تواند چنان آثار وخیمی بر ایران داشته باشد که او را متقاعد کند برنامه هسته‌ای‌اش را کنار بگذارد.»

نفیو تأکید می‌کند که در جولای ۲۰۱۰ این تحریم تبدیل به قانون شد اما چه اتفاقی افتاد؟! ایران به جای آنکه بلافاصله امتیاز بدهد، «پالایشگاه‌های خود را بازطراحی کرد تا نیاز بنزین داخلی را تأمین کند». نفیو با اذعان به اینکه «ایران توانست از این فشار عبور کند»، ‌اشاره می‌کند: «واردات بنزین ایران به صورت میانگین سالانه از ۱۳۲ هزار بشکه در روز در سال ۲۰۰۹ به ۳۹ هزار و ۶۰۰ بشکه در سال ۲۰۱۰ رسید».

• نفیو در مورد شکست استراتژی تحریمی آمریکا علیه ایران اینگونه می نویسد: آمریکایی‌ها بعد از اعمال تحریم‌های فعال (بین سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳) دریافتند علاوه‌ بر نفت و گاز، صنایعی چون پتروشیمی، خودروسازی و کالاهای مصرفی بیشترین آسیب را از تحریم می‌بینند. بر این اساس، در تحریم‌های سال ۲۰۱۰ بخش پتروشیمی ایران و از جمله واردات بنزین به ایران تحت تحریم قرار گرفت اما این استراتژی به‌زودی شکست خورد، زیرا ایرانی‌ها با بهینه‌سازی مصرف سوخت که منجر به کاهش مصرف شد و همچنین تولید سوخت (بنزین و گازوئیل) در پالایشگاه‌های خود، موفق شدند استراتژی تحریم پتروشیمی و بنزین را دور بزنند.

• نفیو معتقد است این تحریم ها منجر به توسعه بخش های غیرنفتی ایران به ویژه بخش سیمان شده است. از همین رو دولت از برخی آثار دفعی تحریم های نفتی مصونیت پیدا کرد، زیرا دولت تلاش کرد فرصت های جدیدی را در بازار برای محصولات تحریم نشده خود پیدا کند. در واقع ایران توانست حضور خود و کالاهای غیرنفتی اش در این بازارها را به صورت مستقیم بر اثر تحریم ها افزایش دهد؛ یعنی تحریم هایی که توانایی این کشور برای صادرات یک کالا را محدود کرده بود به توسعه توانایی ایران در کالاهای دیگر انجامید. پس این جا بالاتر از نشان دادن استقامت، ایران توانسته بود از هجمه تحریم ها نیز عبور کند.

• ریچارد نفیو اشاره می‌کند که جنگ روانی تحریم، بیش از اجرا و اعمال تحریم بر بخش‌های تحت تحریم اثرگذار بوده است. وی در بخشی از این کتاب می‌گوید جنگ روانی علیه ایران علاوه‌ بر اینکه نقش اساسی در پیشبرد اقدامات آمریکا دارد و این امر هدفش علاوه‌بر ایجاد یاس و ناامیدی میان مردم، هدفش تصمیم‌سازی اشتباه از سوی دولتمردان ایرانی است.