مسجد جامع اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←ضلع غربی: ابرابزار |
|||
خط ۴۴:
" الهم صل علی المصطفی محمد و المرتضی علی و البتول فاطمة الزهراء و البسطین الحسن و الحسین و زین العباد علی و الباقر محمد و الصادق جعفر و الکاظم موسی و الرضا علی و التقی محمد و التقی علی و الزکی العسکری حسن و المهدی الهادی وقف شرعی نمود توفیق آثار استاد امین ولد اسماعیل سرنج فی ۱۱۰۲."
== ضلع غربی ==
* در ایوان غربی کتیبه‌ای معروف، مربوط به سلطان حسین صفوی است که در سال ۱۱۱۲ هجری به قلم علی نقی امامی ثبت شده‌است. این کتیبه خط ثلث و زمینهٔ کاشی خشت لاجوردی رنگ دارد.
" بسم الله الرحمن الرحیم. فی مناقب الفقیه ابن المعازلی عن انس بن مالک قال بینما انا عند رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم… قال صلی الله علیه و آله و سلم الان یدخل سید المسلمین و امیر المومنین و خیر الوصیین و اولی الناس بالنبیین اذ طلع علی بن ابی طالب علیه السلام فقال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و اللهم الی و قال الی."
و ادامهٔ آن در سمت چپ مسجد این چنین ادامه می‌یابد:
"فجلس بین یدی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فاخذ رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یمسح العرق عن وجهه و جبهته و یمسح به وجه علی بن ابی طالب و یمسح العرق من وجه علی و به یمسح علی وجهه فقال علی علیه السلم یا رسول الله انزل فی شیئی قال صلی الله علیه و آله و سلم اما ترضی ان تکون منی بمنزلة هرون من موسی الا انه لانبی بعدی وانت اخی ووزیری خیر خلقه من بعدی تقضی دینی و تنجز موعدی کتبه ابن محمد محسن علی نقی الامامی ۱۱۱۲."
* شاه‌نشینی در دیوار مقابل ایوان استاد وجود دارد که در داخل، بالا و اطراف آن کتیبه‌هایی موجود است. کتیبهٔ داخل به خط ثلث و در زمینه کاشی خشت لاجوردی نوشته شده‌است:
"قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم مثل اهل بیتیک مثل سفینة نوح من رکبها نجی و من تخلف عنها غرق."
این عبارت در ضلع شمالی شاه‌نشین نوشته شده و ادامهٔ آن بر دیوارشمالی شاه‌نشین نوشته شده‌است:
" بنبی عربی و رسول مدنی و اخیه اسدالله مسمی بعلی و بزهراء بتول و بام ولدتها و بسبطیه و شبلیه هما نجل زکی و بسجاد و بالباقر و الصادق حقا و بموسی و علی و تقی و نقی و بذی العسکر و الحجة و القائم بالحق الذی یضرب بالسیف بحکم ازلی." ادامۀ آن در ضلع جنوبی شاه‌نشین است:
" قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حب علی حسنة لایضرمعها سیئة و بغضه سیئة لا تنفع معها حسنة کتبه ابن شیخ محسن محمد حسن الجزایری فی سنة 1112."
*کتیبه‌ای در محراب ایوان استاد موجود است که به خط ثلث و بر کاشی خشت لاجوردی در سال ۱۱۱۲ هجری نوشته‌است. شرح آن به این شکل است:
«قال الله تبارک و تعای قل لو کان البحر مدادا لکلمات ربی لنفد البحر قبل ان تنفد کلمات ربی ولوجئنا بمثله مددا قل انما انا بشر مثلکم یوحی الی انما الهکم اله واحد فمن کان یرجوا لقاء به فلیعمل عملا صالحا و لایشرک بعبادة ربه احدا و قال الله تعالی فنادته الملئکة و هو قائم یصلی فی المحراب صدق الله العلی العظیم.»
* در داخل مقرنس‌های دیوار مقابل ایوان به روی کاشی کبود به خط نستعلیق نوشته شده‌است: "انا مدینه العلم و علی بابها." " در غره رمضان المبارک سنه ۱۱۱۲."
*کتیبه‌ای تاریخی به خط ثلث و به صورت گچ‌بری در مرکز این محراب قرار دارد که این چنین در آن نوشته شده‌است:
" هذا المحراب المستطاب من مضافات العمارات التی اتفقت اعادتها فی ایام معدلة السلطان حامی حوزة الاسلام و الایمان غیاث الدنیا والدین ظل الله فی الارضین حرس الله ببقائه الاسلام من فواضل صدقات العمیمة الصاحبیة الاعظمیة صاحب دیوان الممالک شرقا وغربا و قربا سعد الحق والدین المخصوص بعنایة رب العالمین محمد الساوی اعزالله انصاره وضاعف اقتداره تولاه العبد الضعیف الراجی الی رحمة الله تعالی و غفرانه عضد بن علی الماستری احسن الله عاقبته فی صفر سنة عشر و سبعمئة ختم اللع تبارک و تعالی بالخیر و الظفر."
در حاشیهٔ این کتیبه هم عباراتی به خط ثلث نوشته شده و با برگ، شکوفه، گل و پیچک تزیین شده‌است.
" عن جابر بن زیدالجعفی قال سمعت جابر بن عبدالله انصاری یقول لما انزل الله علی نبیه صلی الله علیه و آله یا ایهاالذین آمنوا اطیعواالله و اطیعوا الرسول و اولی‌الامر منکم قلت یا رسول الله قد عرفنا الله و رسوله فمن اولوالامر الذین قرن الله طاعتهم بطاعته و طاعة رسوله فقال علیه السلم."
پساز این متن نام استادی که محراب را ساخته این چنین ذکر شده‌است: «عمل حیدر»
* در قسمت فرورفتگی محراب نیز عبارت‌های دیگری حک شده‌است:
«هم خلفائی یا جابر و ائمة المسلمین بعدی اولهم علی بن ابی طالب ثم الحسن ثم الحسین ثم علی بن الحسین ثم محمد بن علی المعروف فی التوریة بالباقر و ستدر که یا جابر فاذا لقیته فاقره منی السلم ثم الصادق جعفر بن محمد ثم موسی بن جعفر ثم علی بن موسی ثم محمد بن علی ثم علی بن محمد ثم الحسن بن علی ثم سمیی و کنیی حجة الله فی ارضه و بقیته فی عباده بن الحسین بن علی ذاک الذی یفتح الله تعالی ذکره علی یده مشارق الارض و مغاربها.»
== منابع ==
| |||