صادق هدایت: تفاوت میان نسخه‌ها

▲میلیاردها سال باید بگذرد و زمین دور خودش و خورشید گیج گیجی بخورد و صدها میلیون نسل بشر روی زمین بیایند و خاک شوند و اثری از آن‌ها باقی نماند تا ژن‌هایی مثل ما پیدا شود. پیدا شود؟ !! نه! تازه آیا بشود، آیا نشود!

▲اگر در مماکت خارج پرست بودیم برایمان سر و دست می‌شکستند. آنجا احترامات گوناگون است که روی سر نویسنده می‌بارد، تشویق هاست که مستقیم و غیرمستقیم از او به عمل می‌آید، جایزه هاست که تقدیمش می‌شود، دعوت هاست که از او به شهرهای دیگر و حتی ممالک خارج می‌شود، مرد و زن امضایش را می‌قاپند و کلکسیون می‌کنند، خانه اش را از طرف دولت یا ملت زیارتگاه عمومی قرار می‌دهند و از قلم و صندلی و کتاب‌ها و لباس‌ها و عکس‌ها و اسباب و اثاثیه اش موزه درست می‌کنند. زن‌های مثل ماه نزد او می‌روند و اگر موفق شدند آشکارا افتخار می‌کنند که من با فلان نویسندهٔ بزرگ خابیده‌ام. هر حرفی که بزند توی صدها روزنامه به چاپ می‌رسد و اثر خودش را می‌بخشد، کله‌گنده‌ها خوشایندش را می‌گویند و از او هزار جور دلجویی می‌کنند.

▲اما اینجا هر کسی که مطابق میل موقتی چهار تا جنده لگوری یک عبارت‌های پوچ و بی لطف پشت هم ریسه کرد خودش را نویسندهٔ محترم و عالیمقدار می‌پندارد!