النا فرانته: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵:
* «آینده از یک‌جا به بعد، فقط نیازِ [[زندگی]] در گذشته‌است.»<ref>النا فرانته، روزی که رهایم کردی، ترجمهٔ شیرین معتمدی، نشر نون، ۱۳۹۶.</ref>
* «در زندگی یادگرفته ام که هیچوقت عجله نداشته باشم، حتی برای رسیدن به اتوبوس ندوم، و تا جای ممکن زمان واکنش‌هایم را طولانی کنم و به آن‌ها با دیدهٔ تعجب و خندهٔ نامطمئن نگاه کنم. همچنین خودم را عادت داده‌ام صبورانه منتظر بمانم تا هر احساسی فروکش کند و با لحنی ملایم بیرون بیاید، صدا را در گلویم نگه دارم تا خودم را مضحکه نکنم.»
* «چقدر غیرقابل تحمل است بدن موجود زندهٔ در حال جنگ با مرگ. یک لحظه می‌برد، یک لحظه می‌بازد. نمی‌دانم چقدر در این حالت ماندیم. گاهی نفس سگ تند می‌شد، مثل وقتی سالم بود و شوق بازی کردن، دویدن در فضای باز و شوق فهمیده شدن و نوازش داشت، گاهی نفسش نامحسوس می‌شد. حتی بدنش در یک لحظه از لرزش و اسپاسم به بی حرکتی مطلق تغییر می‌کرد. حس کردم باقی ماندهٔ توانش یواش یواش سُر می‌خورد، به نظرم چکه ای از تصاویر گذشته بود.»
* «زن‌ها بدون عشق نور چشمشان را از دست می‌دهند، زن‌ها بدون عشق زنده می‌میرند.»
* «چقدر همه چیز متغیر است، چقدر همه چیز بدون نقطهٔ ثابتی است.»
| |||