ویکتور هوگو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳۶:
* «من نسبت به شیطان بی ایمان نیستم.ایمان به شیطان نقطه ی مقابل ایمان به خداست.این ها هر کدام مخالف خود را تایید میکنند.کسی که مختصری به شیطان ایمان نداشته باشد،نمیتواند عمیقا به خدا ایمان آورد.هرکسی به وجود خورشید عقیده دارد،به تاریکی نیز معتقد است.خدا نور و شیطان ظلمت ست.شب چیست،جز این اینکه دلیل روز است.»
* «هوس های زندگی طبقات بالا باید در نظر زیر دستان ملکوتی جلوه کند.خزندگانی که به نام بینوایان معروف اند وظیفه ای جز این ندارند که به محض دیدن امر خارق العاده ای در سوراخ های خود بخزند.حیرت زدگی نشانه ی خیره سری است.اگر سعادت نابینایی یارتان نیست لااقل چشمان خود را هم بگذارید.اگر اقبال بر شما روی آور نیست و گوش هایتان می شنود لااقل آنها را ببندید.اگر فضیلت لالی به شما ارزانی نشده است لااقل زبان خود را ببرید.بزرگان هرچه می خواهند و کوچکان هرچه بتوانند انجام می دهند.اساطیر را ناراحت نکنیم،احترام ارباب انوا ع را حفظ کنیم.چون پیرزنان از دیدن فراز و نشیب مقامات عالی که علل آن بر ما پوشیده است به وراجی نپردازیم.دیدگان ما ضعفا غالبا نزدیک بین است.تناسخ از معجزات خدایان است.ما هرگز دارای فهم و ادراک این مسائل نیستیم.کنجکاوی و دقت زیاد در تفریحات کاخ نشینان حوصله ی آن ها را سر می برد.در این حال غرش رعد بر می خیزد و به این وسیله کنجکاوان پی می برند که ژوپیتر را به جای گاو گرفته اند.چین های بالاپوش بزرگان را هرگز به کنار نزنیم.بی توجهی نشانه ذکاوت است.از جای خود تکان نخورید.خود را به موش مردگی بزنید تا هلاکتان نسازند!!!حشرات از چنین ذکاوتی برخوردارند.»
=== خطابه ===
| |||