کیوس گوران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ابرابزار |
|||
خط ۱۹۹:
:برگهای بید و افرا و گردو،
:در آسمان چرخیدند و نقش زمین شدند.
:از نظر من، اینها خورشیدند، نه
:بلاتشویش ''(یا بلاتشبیه)'' از آسمان نازل
:من از ترس توفانهای تیرهماه…
:یاد آن هیزم نیمسوختهٔ حیاط افتادم،
:[به خودم] گفتم «میرزا، بساط و رختخوابت را گرم کن،
:تا زمستان از تو
|-
!colspan="2" bgcolor="coral"|بخشی از قطعه زووندرازی، آلبوم چل سال عاشقی
خط ۲۴۷:
:اما اجازه نمیدهم که ضربعلی شام کباب بره بخورد
:[و] یارعلی برنج سرد با دو تا پیاز پلاسیده (بخورد)
|-
!colspan="2" bgcolor="coral"|بخشی از قطعه سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز، آلبوم مازرون
|-
|
:گاتنه «اون قدیما، تهرون به یور، اتا شِخ دیّه، مدام مَله شییه، دشت و گذار داشته، همش شعر گته شهسّه.»
:ونه اسم ره گاتنه سعدی شیرازی و شه به ملهگردی، سملی کِرده و شصتک زوئه و نجستی خِرده.
:ونه قول گانّه که «خار آدم نمیره، دکـّل. اونی که خار و خِشی نومِ وه ره اینجه نیارِن، وه بمرد هسته یقین.»
:حرضت عباسی عجب خندهکَری دارنه ونه شعر.
:من دِ صد مرد نکونام ره شه مله بدیمه، روزی دِ صد بار قبض روح بَینه
:و اما دِ تا کس هرزهی روساخته ره ندیمه که بمرد بون.
:ته سِراق دارنی کتابی که دِ خط راجع به اون خار بنویشت بو؟
:تنه تاریخ ِکَشه، اونجه که از عدل مظفر گانه؛ از مشتی غضنفر چه نَنه؟
:آخه این مشتی غضنفر نَمِته ملیجهی سر.
:ته اگه تِمور و چنگیز ره بجا یارنی و ریس کانده تنه تن،
:وشونِ هاکردییه که ته ره از یاد نشونه.
:خار آدم چش ره دَوِنده، ونه سیّم به پلا، چلّم همه چکّهسمائه
:امّا نادرشاهِ چشوِج ونه تاریخ ره سواری بخاره،
:من-تنه خوردی سر کنکور اگه نادر ره شناسی نَدِن، روفوزه بوّن.
:اسا اون وشیلِ شِخ ِملهگرد ره ونه باوّم دَس بَوِره شعرِ دله:
:«خار آدم البته میرنه، ناخش هسته که علی تا به ابد تاریخ ِکلواره وانه.»
|
:میگفتند «اون قدیمها، اون ورتر از تهران، یک شیخی بود، مدام سفر میکرد، گشت و گذاری داشت و برای خودش شعر میگفت.»
:نام او را [[سعدی|سعدی شیرازی]] میگفتند و برای خودش مسافرت میکرد و بچهبازی میکرد و اهل نجاست بود.
:از قول او میگویند «بهیج وجه آدم خوب نمیمیرد. آن که نامش را به نکویی نبرند، مُرده است.»
:حضرت عباسی عجب چرندیاتی گفته.
:من صدها نکونام دیدم که روزی دویست بار قبض روح میشوند،
:ولی هنوز دو تا آدم عوضی ندیدم که مرده باشند.
:تو کتابی میشناسی که دو خط درباره افراد خوب نوشته باشد؟
:در تاریخ تو آنجا که از [[:w:عدل مظفر|عدل مظفر]] گفتهاند، چرا نامی از مشتی غضنفر نیست؟
:آخه این مشتی غضنفر آزارش به مورچه هم نرسیده.
:تو اگر [[تیمور]] و [[چنگیز]] را به یاد میآوری و تنت به لرزه میافتد،
:اعمالشان را به یاد آوردهای.
:آدم خوب ولی بمیرد، سوم و هفتم به کنار، روز چهلمش عروسی برپا میشود.
:اما [[نادرشاه]] چشمدرآور باید در تاریخ بتازد،
:تا فرزندان من و تو در کنکور اگر او را نشناسند، رفوزه شوند.
:حالا باید به آن شیخ دورهگرد بگویم در شعرش دست ببرد:
:«نکونام البته که میمیرد؛ ولی بدنامها هستند که در تاریخ منفور باقی میمانند.»
|}
|