مقصود فراستخواه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۳:
* زیست جهان ما سرشار از قابلیت هاست اما سیستم‌های اجتماعی ما مشکل دارند و زیست اجتماعی مستعمره سیستم‌ها می‌شود.<ref>http://www.mehrnews.com/news/2966220/روی-دوم-سکه-خلقیات-ساختار-و-نهاد-است</ref>
* هر توصیفی که از امور می‌کنیم ناتمام است و چیزهایی هنوز می‌ماند که دیگران باید توصیف کنند.<ref>http://www.mehrnews.com/news/3051646/تفسیر-گفتگو-با-متن-است-میان-رشتگی-امکانی-برای-معرفت-بشری</ref>
* شخص وقتی دچار فرسودگی ذهنی می‌شود، به خود تلقین می‌کند که علت خطاهایش در موقعیتهای زندگی، او نیست. پی در پی به خود می‌گوید که علت‌ها یکسره در بیرون من هستند ومن فقط یک قربانی ام. در چنین حالتی انسان خود را به عنوان «علت»، از دایرهٔ محاسبات حذف می‌کند یا کاهش می‌دهد و بدین ترتیب انتظار هیچ شروعی از او نمی‌رود و فرد در نهایت وابستگی به مسیر گذشته و در نهایت موکول شدن به شرایط بیرونی است.
* انسان توانایی آغاز دارد. چرا؟ چون انسان می‌تواند قابلیتی تازه در خود کشف کند. جای پایی جدید در خود بیابد. تفسیری دیگرواره از خود به دست دهد. معنایی نو به خود و به اشیاء پیرامون خویش بدهد. [[انسان]] گنجینه‌ای از خیال است و خیال، مخزن اسرار آغازهاست.<ref>http://farasatkhah.blogsky.com/1395/01/13/post-307/</ref>
| |||