ضربالمثلهای مازندرانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←ت |
||
خط ۳۴۳:
* ته پِر سَرین، لرگه کتین بییه، اسا کینگِ بن سه بالش قو خانی!
** تو که پدرت سرش را روی چوب جارو میگذاشت و میخوابید، حالا برای زیر باسنت بالشی از پر قو میخواهی!
* ته موس ِکَک در بمو؟
** ککهای باسنت درآمدند؟
** کنایتاً به معنای «حسابی کار کردی و خسته شدی؟»
* تو بوّی گل دسته، همه گننه هسّه
** تو که بگویی دسته گل، همه میگویند درست است.
|