گابریلا میسترال: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴:
== گفتاوردها ==
* «[[زیبایی]] را دوست بدار؛ سایهٔ خداوندی بر جهان است.»<ref>http://www.goodreads.com/quotes/404261-love-beauty-it-is-the-shadow-of-god-on-the</ref>
* «I. ستایش کنن ''[[زیبایی]]'' را. زیرا سایهٔ [[خدا]]ست بر سر [[جهان]].
: II. [[هنر]] بی[[خدا]] وجود ندارد. حتی بی‌مهر آفریننده‌ات در سینه شهادت می‌دهی بر وجود او، با ''آفریدن''.
: III. هدف تو از آفریدنِ زیبایی باید تغذیهٔ روح باشد نه برانگیختن [[احساسات]].
: IV. [[زیبایی]] را نه بهانه‌ای برای پیرایه‌پرستی و پوچ‌گرایی که دست‌آویزی بدان برای غنای جان و روان.
: V. زیبایی را در مجلس بزم با بازار مکاه مجوی و آثارت را در چنین اماکنی عرضه مکن؛ زیرا زیبایی، پاک و معصوم است و جایش در مجالس بزم یا بازارهای مکاره نیست.
: VI. [[زیبایی]] ترانه‌ای است که از قلب تو می‌تراود؛ و نخستین کسی که باید تطهیر شود خود تویی.
: VII. زیباییِ آفریدهٔ تو، باید مظهر [[شفقت]] باشد و قلوب آدمیان را تسلی بخشد.
: VIII. اثرت را باید همانگونه بپرورانی که [[مادر]]ی فرزندش را: با خونِ دل.
: IX. زیبایی نباید همچون افیون تو را به خواب ناز فرو برد، بلکه باید همچون شرابی قوی، آتشِ تمناهایت را شعله‌ور کند، زیرا اگر تو مرد یا زنی کامل نگردی، در هنرمند شدن ناکامی.
: X. هر اثر [[هنر]]ی باید بر تواضع تو بیفزاید، زیرا هرگز والاتر از رؤیای تو نیست و همواره نازل‌تر است از شگفت‌انگیزترین رؤیای خدا، یعنی [[طبیعت]].»
: — ''ده فرمان هنرمند''<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =حسن‌زاده| نام =فریده| عنوان =شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی| سال =۲۰۰۱|ناشر =نگاه|مکان =تهران|زبان =fa| شابک =۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶|صفحه =۲۵۸}}</ref>
== منابع ==
| |||