محمدعلی اسلامی ندوشن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←۱۹۶۵ |
جز ←۱۹۵۹ |
||
خط ۱۷:
نقلقولهای این بخش برپایهٔ تاریخِ بیانشدن و به میلادی ترتیبیافتهاند.
==== ۱۹۵۹ ====
* «از نامداران [[تاریخ ایران|تاریخ خود]] که بگذریم، هزاران کس بودهاند که حتی نامی از آنان برجای نمانده[...] هیچ روزگاری از این مردان تهی نیست؛ مردان تنهارو و سرسخت، به منزل نرسید، کامنیافته که خوشبختیها و بلندپروازیها و تنپروریهای دیگران را به چشم تحقیر مینگرند و درون خود را از شعلههای مرموز و ناگفتنی روشن میدارند... به لطف این گمنامان است که زیبایییهای روح [[انسانیت]] زنده میماند و از دورانی به دوران دیگر انتقال مییابد.»
* «در نهاد هر [[آدمی]] روزنهای رو به روشنایی و بلندی است، ولی هرکسی را آن سعادت نیست که آن را بگشاید و از آن پنجرهای سازد؛ تنها روانهای ممتاز، دلهای برگزیده و سرهای بیقرار از این راز باخبراند.»
** <span style="color:#a1a1a1;">ژانویه ۱۹۵۹/ دی ۱۳۳۷؛ مقالهٔ «سازندگان گمنام تاریخ» </span> <ref name="کارنامهٔ چهلساله" />
==== ۱۹۶۰ ====
* «من در قعر ضمیر خود احساسی دارم، چون گواهی گوارا و مبهمی که گاه به گاه بر دل میگذرد و آن این است که رسالت ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرّمیِ او به او بازخواهد گشت.»
|