محمدعلی اسلامی ندوشن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۶:
=== برپایهٔ زمان ===
نقل‌قول‌های این بخش برپایهٔ تاریخِ بیان‌شدن و به میلادی ترتیب‌یافته‌اند.
==== ۱۹۵۹ ====
* «از نامداران تاریخ خود که بگذریم، هزاران کس بوده‌اند که حتی نامی از آنان برجای نمانده[...] هیچ روزگاری از این مردان تهی نیست؛ مردان تنهارو و سرسخت، به منزل نرسید، کام‌نیافته که خوشبختی‌ها و بلندپروازی‌ها و تن‌پروری‌های دیگران را به چشم تحقیر می‌نگرند و درون خود را از شعله‌های مرموز و ناگفتنی روشن می‌دارند... به لطف این گمنامان است که زیباییی‌های روح انسانیت زنده می‌ماند و از دورانی به دوران دیگر انتقال می‌یابد.»
* «در نهاد هر آدمی روزنه‌ای رو به روشنایی و بلندی است، ولی هرکسی را آن سعادت نیست که آن را بگشاید و از آن پنجره‌ای سازد؛ تنها روان‌های ممتاز، دل‌های برگزیده و سرهای بی‌قرار از این راز باخبراند.»
** <span style="color:#a1a1a1;">ژانویه ۱۹۵۹/ دی ۱۳۳۷؛ مقالهٔ «سازندگان گمنام تاریخ» </span> <ref name="کارنامهٔ چهل‌ساله" />
==== ۱۹۶۰ ====
* «من در قعر ضمیر خود احساسی دارم، چون گواهی گوارا و مبهمی که گاه به گاه بر دل می‌گذرد و آن این است که رسالت ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرّمیِ او به او بازخواهد گشت.»
سطر ۲۲ ⟵ ۲۶:
* «جای گفتگو نیست که کشور ما باید نو شود؛ از نظر جسمانی به صنعت جدید مجهز گردد و از نظر روحی با مقتضیات زندگی امروز هماهنگی یابد؛ بی‌گمان چنین خواهد شد. لیکن حرف بر سر این است که در این میانه، سرمایه‌های معنوی خود را نبازیم.»
** <span style="color:#a1a1a1;">فوریه ۱۹۶۰/ بهمن ۱۳۳۸؛ مقالهٔ «ایران تنها کشور نفت نیست» </span> <ref name="کارنامهٔ چهل‌ساله" />
==== ۱۹۶۲ ====
* «بین افسانهٔ [[ققنس|قُقنُس]] و سرگذشت ایران تشابهی می‌توان دید. ایران نیز چون آن مرغ شگفت بی‌همتا، بارها در آتش خود سوخته است و باز از خاکستر خویش زائیده شده.»<ref name="=کارنامهٔ چهل‌ساله">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =اسلامی ندوشن| نام =محمدعلی| عنوان =کارنامهٔ چهل‌ساله (گزیدهٔ نوشته‌ها در زمینهٔ اجتماع و فرهنگ)| سال =۱۳۸۰| ناشر =انتشارات یزدان|مکان = | شابک =۹۶۴۵۵۴۵۱۵۷}}</ref>
| |||