محمدعلی اسلامی ندوشن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←۲۰۱۷: اصلاح ارقام |
|||
خط ۳۵۵:
=== ۲۰۱۷ ===
۱۲ دی ۱۳۹۵ - ۱۱ دی ۱۳۹۶
{{multiple image
| align = left
| direction = vertical
| header =
| width = 250
| image1 =UNO New York.JPG
| alt1 = Colored dice with white background
| caption1 =[[حقوق بشر]] چیزی نیست که تنها حکومت‌ها مراعاتش کنند، بلکه خود مردم باید آن را حیاتی بشناسند. مردم باید متوجه باشند و به این نتیجه برسند که به نفع ماست که حقوق دیگران را به رسمیت بشناسیم، حقوق دیگران را مراعات کنیم و اگر چنین نکنیم، زیان متوجه خود ما می‌شود.
| image2 = Hyde Park, Memorial Pond (6603542073).jpg
| alt2 = Colored dice with white background
| caption2 =هیچ چیز جای [[عشق]] انسانی را نمی‌گیرد. چون عشق از غریزهٔ ذات سرچشمه می‌گیرد. نوعی درخواست [[طبیعت]] از [[انسان]] است. درست است که حس پول‌پرستی و مقام‌خواهی و جاه‌طلبی در انسان خیلی قوی است، اما عشق در تمام مفاهیم [[معنویت|معنوی]] و غیرمعنوی خودش برای انسان مهمتر از هر چیزی بوده است.
}}
* «من [[آینده]] را برای [[ایران]] در ابهام می‌بینم… بارها گفته‌ام که به آیندهٔ ایران، با کل سوابقی که دارد و با کل چاره‌جویی‌های تاریخی‌اش، خوش‌بین هستم؛ اما از طرف دیگر برای ایران مسائلی پیش آمده است که خوش‌بینی را تا حدودی تعدیل می‌کند.»
* «[[مردم]] را به‌آسانی نمی‌توان تغییر داد. عوض کردن مردم کار مشکلی است، همچنان که ساختن آن‌ها دشوار است.»
سطر ۳۶۳ ⟵ ۳۷۵:
* «من فکر می‌کنم بهترین راه این است که سعی شود روش میانه‌ای موافق طبع ایران به دست آید، و اقتضای زمان هم در این میانه فراموش نشود.»
* «با درنظر گرفتن خصوصیات ایرانی، [[آموزش]] از [[کودکی]] باید به گونه‌ای باشد که کودک را به عنوان یک شهروند کارآمد تربیت کند. این آموزش تنها در مدرسه و دانشگاه حاصل نمی‌شود، بلکه رسانه‌ها نیز نقش بسیار مهمی در این نوع از آموزش دارند. روزنامه‌ها و رادیو و تلویزیون، باید به عنوان کارگزاران اندیشه‌پروری، احساس مسئولیت بکنند.»
* «'''[[حقوق بشر]] چیزی نیست که تنها حکومت‌ها مراعاتش کنند، بلکه خود مردم باید آن را حیاتی بشناسند. مردم باید متوجه باشند و به این نتیجه برسند که به نفع ماست که حقوق دیگران را به رسمیت بشناسیم، حقوق دیگران را مراعات کنیم و اگر چنین نکنیم، زیان متوجه خود ما می‌شود.'''»
* «ایران در طول تاریخ کشوری ناامن بوده است و در معرض انواع و اقسام هجوم‌ها. از این‌رو در دوران پیش از اسلام چون در ایران، امپراتوری تشکیل شد، تا حدی از روی ضرورت بود که کشور نیرومند بماند و پایمال نشود.»
* «در [[ایران]] هیچ‌وقت [[حزب]] آن‌گونه که در غرب وجود دارد و فرنگی‌ها آن را جا انداخته‌اند، پا نگرفته است. همچنین سازمان و گروه و سندیکا و امثال آن نیز از حد صورت ظاهری فراتر نرفته. این‌ها از علل رشد فردگرایی است.»
سطر ۳۷۰ ⟵ ۳۸۲:
* «اگر [[فرهنگ]] ناکارساز بشود، بشر بی‌سرپرست می‌ماند و مهارگسیخته می‌شود.»
* «[[عشق]] در واقع نوعی گزینش است. انسان معشوقی را انتخاب می‌کند و خواست خودش را روی او متمرکز می‌کند و از دیگران چشم می‌پوشد.»
* «'''هیچ چیز جای [[عشق]] انسانی را نمی‌گیرد. چون عشق از غریزهٔ ذات سرچشمه می‌گیرد. نوعی درخواست طبیعت از انسان است. درست است که حس پول‌پرستی و مقام‌خواهی و جاه‌طلبی در انسان خیلی قوی است، اما عشق در تمام مفاهیم معنوی و غیرمعنوی خودش برای انسان مهمتر از هر چیزی بوده است.'''»
* «[[عشق]] تغییر شکل می‌دهد، ولی از [[انسان]] خارج نمی‌شود.»
** <span style="color:#a1a1a1;"> مصاحبه با [[روزنامه اطلاعات]]؛ چاپ‌شده با عنوان «آینده و آیندهٔ ما» در ۲۰ تیر ۱۳۹۶/ ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۷ </span><ref>{{یادکرد وب | نشانی =http://www.ettelaat.com/etiran/?p=294623| عنوان=گفتگو با دکتر محمدعلى اسلامى ندوشن - کریم فیضی - بخش اول|تاریخ=۲۰ تیر ۱۳۹۶| ناشر =روزنامه اطلاعات}}</ref> </span><ref>{{یادکرد وب | نشانی =https://www.cgie.org.ir/fa/news/178326| عنوان=آینده و آینده ما درگفت وگو با دکتر محمدعلى اسلامى ندوشن - کریم فیضی|تاریخ=۲۷ تیر ۱۳۹۶| ناشر =مرکز دائر‌ة المعارف بزرگ اسلامی}}</ref>
| |||