Chyah

::::::سلام به فرهنگ و سونیای عزیز. از اعتمادی که به من داشتید ممنونم. «ترک» و «ترکی» معنای منحصربه‌فردی در فارسی ندارند (فرهنگ سخن برای ترک ۱۰ کاربرد و برای ترکی ۵ کاربرد آورده) اما غالباً می‌توان گفت (اگر موضوع شخص باشد و نه شیء یا موارد دیگر) «ترکی» بیشتر برای زبان و «ترک» بیشتر برای تبار فرد به کار می‌رود. به نظرم باید ببینید منظورتان کدام است: نویسندگان با زبان ترکی؟ نویسندگان با تبار ترکی؟ یا نویسندگان اهل ترکیه؟ پاسخ (به ترتیب) می‌شود، «نویسندگان ترک‌زبان» (نویسندگان ترکی‌زبان)، «نویسندگان ترک‌تبار» (نویسندگان ترک)، و «نویسندگان ترکیه‌ای» («نویسندگان اهل ترکیه»). رده باید جوری باشد که مثال نقض در آن پیدا نشود. مثلاً ممکن است ما رضا براهنی را نویسنده‌ای ترک بدانیم. در این‌صورت اگر کسی او را در ردهٔ نویسندگان ترک قرار داد کار اشتباهی نکرده اما (اگر منظور از آن رده اهالی ترکیه بوده باشد) مقصود ما از رده‌دهی برآورده نشده و همه‌چیز درهم و قاتی می‌شود. [[کاربر:Wikimostafa|Wikimostafa]] ([[بحث کاربر:Wikimostafa|بحث]]) ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۱۸ (UTC)

:::::: {{پینگ|Wikimostafa}} با تشکر از توضیحات شما. به نظرم این حرفت برای همه صفت‌های نسبی (دست کم مشهورهاش) ممکنه به کار بره و آشفنگی داشته باشه. فلانی نویسنده روسی/ مقدونی/ قزاقی/ هندی/ چینی/ و و و است. یعنی نویسنده ی اهل چین است یا به زبان چینی می‌نویسد؟ امروزه، در روزگار ما ملیت ارجحیت داره. منظور ما در این بحث هم ملیت ترکیه است، در زبان فارسی، صفتِ نسبیِ اهالیِ کشورِ ترکیه «ترکی» است یا «ترکیه‌ای» است؟ مهم نیست که نام کشور به قوم یا زبانی اشاره می‌کند یا خیر، چرا که تقریبا بیشی از صفت‌های نسبی به زبان و قومیت هم اشاره داره. بشمار: فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، پرتغالی و و و. --[[کاربر:Chyah|ސ ޚ ލ ٰ ا]] ([[بحث کاربر:Chyah|بحث]]) ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۵ (UTC)