بحث:فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

" قومی عرب بودند که پیران هفتاد ساله مرا حکایت کردند که در عمر خویش بجز شیر شتر چیزی نخورده بودند, چه در این بادیها چیزی نیست الا علفی شور که شتر میخورد. ایشان خود گمان می بردند که همه عالم چنان باشد....از آنجا بگذشتیم, چون همراهان سوسماری میدیدند می کشتند و میخوردند و هر کجا عرب بود شیر شتر میدوشیدند. من نه سوسمار توانستم خورد و نه شیر شتر, و در راه هر جا درختی بود که باری داشت مقداری که دانه ماشی باشد از ان چند دانه حاصل می کردم و بدان قناعت می نمودم. و بعد از مشقت بسیار و چیزها که دیدیم و رنجها که کشیدیم به فلج رسیدیم, بیست و سیم صفر. از مکه تا آنجا صد و هشتاد فرسنگ بود...آنچه در آنوقت کا ما آنجا رسیدیم آبادان بود مقدار نیم فرسنگ در یک میل عرض بود و در این مقدار چهارده حصار بود و مردمکانی دزد و مفسد و جاهل. و این چهارده حصن به دو گروه بودند و مدام میان ایشان خصومت و عدوات بود ...و من بدین فلج چهار ماه بماندم به حالتی که از ان صعب تر نباشد و هیچ چیز از دنیا با من نبود الا دو صلح کتاب و ایشان مردمی گرسنه و برهنه و جاهل بودند. هر که به نماز می آمد البته با سپر و شمشیر بود و کتاب نمیخریدند..." سفر نامه ناصر خسرو, به کوشش دکتر صفا, مجموعه "شاهکارهای ادبیات فارسی", انتشارات امیر کبیر, ١٣٦٤, صص ٣٥-٣٦.