رالف والدو امرسن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Amouzandeh (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Amouzandeh (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
[[تصویر:RWEmerson.jpg|thumb|من در طبیعت وحشی احساس ارزشمند و آشنایی را درک کرده‌ام که در خیابان‌ها و دهکده‌ها هرگز به‌آن دست نیافته‌ام. در دشت‌های آرام، به‌ویژه در مرزهای افق دوردست، انسان شاهد دل‌انگیزترین و باشکوه‌ترین زیبایی‌ها که با سرشت او همگون است، می‌باشد.]]
'''[[W:رالف والدو امرسن|رالف والدو امرسن]]'''، فیلسوف، نویسنده و شاعر آمریکایی، ([[W:۲۵ مه]] [[۱۸۰۳ (میلادی)|۲۵ مه ۱۸۰۳]] - [[W:۲۷ آوریل]] [[۱۸۸۲ (میلادی)|۲۷ آوریل ۱۸۸۲ میلادی]]) در ماساچوست.
 
== دارای منبع ==
خط ۱۵:
 
== منسوب به امرسن ==
* «[[آزادی]] هیچ‌وقت انتظار ما را ندارد، ما باید در طلبش از دل و جان دریغ نکنیم، چه در هیچ‌جایی از زوایای تاریخ سراغ نداریم که آزادی و دموکراسی سهل و ساده تحصیل شده‌باشد.»
* «آن‌چه هستید شما را بهتر معرفی می‌کند تا آن‌چه می‌گویید.»
* «آن‌که در [[آرزو|آرزوی]] دیدن زیبائی‌های جهان هستی عزم سفر کند، زمانی به‌گمشده خویش دست خواهد یافت که آن‌را در بطن خود پرورده باشد.»
* «اگرچه [[جنگ]] برای اصلاح حال ملت و افزایش آبادانی آغاز می‌گردد لیکن حقیقت این است که در طی جنگ،[[جنگ]]، در حیات اجتماعی و [[سیاست|سیاسی]] بحران عظیم پدیدار می‌شود.»
* «اگر زنجیری به‌گردن دیگری بیندازید، سر دیگر آن به‌گردن خودتان گره می‌خورد.»
* «اگر هرکس با فکر خود و بدون نفوذ خارجی برای رسیدن به‌هدفش کوشش کند، سرانجام طبیعت تسلیم او شده و دنیا به‌او اقبال می‌کند.»
خط ۳۴:
* «ما مالک لوازم مادی نمی‌شویم، مملوک آن می‌گردیم.»
* «مردی‌که از تمام مساعدت‌های خارجی چشم بپوشد و آن را دور اندازد و شخصأ وارد میدان شود و به‌نیروی خود برپا ایستد، مردی است که نیرومندی و موفقیت را برایش پیش بینی می‌کنم.»
* «وقتی انسان [[دوستی|دوست]] واقعی دارد که خودش هم یک دوست واقعی باشد.»
* «وقتی که پیر می‌شویم، صورت زیبا، به‌سیرت زیبا می‌پیوندد.»
* «هر انقلابی ابتدا جرقه‌ای ار افکار یک انسان بوده‌است.»
* «هرچه مارا محدود می‌کند ما اسمش را می‌گذاریم بخت و اقبال.»
* «هرکسی را می‌بینم از یک‌حیث بر من برتری دارد؛ از این جهت است که من از هرکس پندی می‌گیرم و چیزی می‌آموزم.»
* «هرگز [[کتاب|کتابی]] را که بیش از یک‌سال از عمرش نمی‌گذرد، مطالعه مکن.»
* «یک دوست، فردی است که در مقابل او با صدای بلند می‌توان فکر کرد.»
* «هر شیرینی به تلخی، و هر تلخی به شیرینی آمیخته است و هر زشتی از زیبایی نیز بهره دارد.»