تهران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←گفتاوردها: ابرابزار |
|||
خط ۳۱۳:
* «[[تهران]] در نگاه اول ناتوان و رسواست اما این شهامت را دارد که خود را تغییر دهد و مدام چنین می‌کند و بقیه شهرهای ایران را چنان‌که انگار بچه‌هایش باشند به دنبال خود می‌کشد.»
** ''[[امیرحسن چهلتن]]''<ref>{{یادکرد وب|نشانی =http://www.sharghdaily.ir/News/132423/ادبیات-و-رهایی-اخلاقی|عنوان=ادبیات و رهایی اخلاقی|تاریخ=۸ خرداد ۱۳۹۶|ناشر=ایلنا}}</ref>
* «کسی که می‌خواهد شهردار تهران شود باید سابقه مدیریت کلان را داشته باشد و باید از چالش‌های تهران و کلان‌شهرها آگاهی داشته باشد و تیم مناسب و کافی را برای این مدیریت و به‌خصوص در پست‌های کلیدی داشته باشد و از همه مهم‌تر اینکه بدنه شهرداری او را قبول کنند و قدرت تعامل با دولت و سطح بالای نظام را داشته باشد.»
** ''[[پیروز حناچی]]'' <span style="color:#a1a1a1;">در مصاحبه با روزنامهٔ شرق: «۱۸ ژوئن ۲۰۱۷/ ۲۸ خرداد ۱۳۹۶» </span><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.sharghdaily.ir/News/133951/کل-منطقه-22-تهران-تخلف-است|عنوان=کل منطقه ۲۲ تهران تخلف است|تاریخ=۲۸ خرداد ۱۳۹۶|اثر=روزنامهٔ شرق}}</ref>
-----
* «چه کسی می‌گوید تهران بی‌هویت است؟ این پایتخت عریض و طویل، بی‌بهره از هرگونه نشانهٔ اختصاصی و منحصربه‌فرد، ابرشهری بی‌شکل و بی‌شناسنامه است؟ هویت تهران امروز، در همین نشانه‌های گریزان باقیمانده از تخریب و تغییر و بازسازی، شکل نمی‌گیرد؟ تهران امروز از نایلون‌های رنگی زشتی شکل می‌گیرد که سعی دارند هر چیز (به‌زعم خود) زشتی را بپوشانند و مخفی نگه دارند؛ از همین کیسه‌های یک‌شکل پرشده از گچ و سیمان، و تل خاک و آجر و ساختمان‌هایی که هر روز برای تبدیل شدن، به شکلی نو، تخریب می‌شوند و بخشی از هویت گذشتهٔ ما را نیز همراه خود از بین می‌برند. تهران، اتفاقاً، هویتش را در از میان برداشتن هویت ما، در ویران ساختن هر چه در گذشتهٔ دور و نزدیک به آن وصل شده‌ایم، می‌جوید. تهران اتفاقاً هویتش را در مخفی نگه داشتن چیزها می‌جوید، هویتی که بی‌رحم است و این سانتی‌مانتال‌بازی‌ها و احساسات رمانتیک آبکی را خوش ندارد.»
| |||